|
Özlem hanım merhaba,
Çok uzun oldu çok üzgünüm ama gerçekten acil yardımınıza ihtiyacım var.Üzgün, sinirli ve kararsızım..
Benim sorum, şu an 40 aylık olan oğlumun kreşte yaşadığı problele
ilgili.1 eylülden itibaren, haftaiçi yarım gün olarak kreşe
başladı.Bulunduğumuz şehirde en iyi olduğu bilinen, eğitimi ve yaklaşımı
oldukça farklı ve başarılı bir kreşe gidiyor.Olumlu etkilerini gözlemliyorum ve memnunum.. Ben çalışmıyorum, çok
yalnız olduğunu düşündüğümden başladı kreşe.Yaşıtı, arkadaşı yok
çevremizde çünkü..
Sorun şu ki, çocuğum 3 yaşına kadar son derece anlayışlı, şiddeti
bilmeyen, görmeyen ve de uygulamayan bir çocukken, kreşte gördüğü
arkadaş şiddetinden(vurma-itme-oyununu bozma-oyuncağını elinden alma)
sonra huyu değişti..Asabi, (özellikle istediği olmayınca) vuran, daha
çok da sözleriyle beni yaralamaya çalışan bir çocuk oldu. Mesela ben onu
çok sevdiğimi, iyi ki var olduğunu sık sık söylerim ona, o şimdi bana
kızınca ki bu izin vermediğim birşeyde, almadığım oyuncakta oluyor, beni
sevmediğini söylüyor..Bu sık tekrarlanıyor. Bazen bana vuruyor , bir
kaç kez snir krizi gibi ağlama nöbeti geçirdi..Benim genel prensibim
ağlayınca istediğinin olmayacağını anlatmak, bu davranışından
hoşlanmadığımı, sakinleşince konuşmak istediğimi söylemek, mümkünse
uzaklaşıp başka birşeyle ilgilenmek..Ta ki bugüne kadar..Kreşe başladığı
ilk 1 ay önce severek gitti, sonra gitmek istemedi.Ağlayarak gitti
hatta, ama bir şekilde her sabah ikna ettim, onu ağlaya ağlaya
bırakmadım.Son 20 gündür tam tersine çok isteyerek gidiyor, hatta
haftasonu da gitmiyoruz diye bozuluyor..Sınıflarında 2 çocuktan sürekli
bahsediyor, ona yukarıda anlattığım şeklillerde şiddet uyguluyorlar,o da
bundan sürekli şikayet ediyor.Ancak ilginç olan bu son zevkle gittiği
dönemde onlarla da uyum sağladığı ve iterlerse ittiği izlenimi oluştu
gözlemlerim sonucu.Hatta okul çıkışı en çok birbirleriyle oynar
oldular..Sınıfta öğretmenleri uygunsuz davranan çocuklara "mola
koltuğu"nda oturup düşünme ve aktiviteleri uzaktan izleme cezası
veriyorlar.Düşünüp davranışlarını,genelde özür diliyorlar..Bugünse oğlum
aynen şu kelimeleri kullanarak bana şöyle dedi :
"Annecim ben artık okuluma gitmek istemiyorum, başka okula yerleşmek
istiyorum.Umut ve Mert bana vuruyor, mola koltuğuna gidiyorlar,
geliyorlar, hep aynı, yine vuruyorlar"
Kesinlikle yanında o ve okul hakkında konuşmuyoruz.Benim için büyük
şoktu..Zaten çocuğum asabileşti dayak yedi diye içim içimi yerken,
sanırım adalet duygusu da incinmiş...Çok üzüldüm ama ne yapmam
gerektiğini bilmiyorum..Sizden çok acil yardım rica ediyorum..Okuldan
almak ilk düşüncem, evdeyken daha mutlu bir çocuktu..Yalnızdı ama daha
huzurluydu..
Çok teşekkür ederim..
Sevgiler
|
|
çocukların arkadaşlarına özenmeleri, taklit etmeleri çok doğal bir durum. son örnek te ,adalaet duygusunun incindiğini değil de yaşam gerçekleriyle karşılaşmaya başladığını gösterir. herkes her zaman en doğru şeyi yapmaıyor . oğlunuzu bunu öğrenmeye başlyacaktır. bu yaşta okula göndermenin en büyük kazanımı, farklı insanları ve farklı davranış biçimlerini görerek kendi çizgilerini oluşturmalarını, kendi mücadele biçimlerini bulmalarını sağlamak.
|
|
Peki Özlem Hanım sizce arkadaşı ona vurdukça ve çocuğum bunu bana anlatıp şikayet ettikçe ne tepki vermeliyim? "sen de vur" diyenler var, "sen sakın vurma,öğretmenine söyle" diyen de..ben şu ana kadar, "vurmasına izin verme, elini tut, öğretmenine söyle" dedim.."siz arkadaşsınız, kimse kimseye vuramaz" diyorum..Hangi yaklaşım doğru, öğrenebilir miyim?
Teşekkürler.
|
Tweet
Kreşte arkadaş şiddeti
Konu Seçenekleri
