İlaçlar... İlaçlar...

Öncelikle tüm geçmiş maillerinizi bulabildiğim kadarıyla okudum. Anne olunca nedense evladın sıkıntısı hep farklı geliyor sanırım. Bugün de size ulaşmaya çalıştım ve yıkkınlıkla gördüm ki siz Amerika'ya yerleşmişsiniz. Verdiğiniz telefona başka bir doktor bey çıkıyor.. Eşimle adeta yıkıldık. Maillerle bile nasıl bir güven teşkil ettiyseniz bizde artık.. Ben Türkiye'de bulunan doktorlardan yakınıp yine de nankörlük etmek istemem ama korkutmuyorlar da değil bizleri...

Benim çocuğum ortopedik (içe basma) bir rahatsızlıkla doğdu.. Eşimde de var aynı problem o yüzden hiç üstüne gitmeyecektik ama sonradan bizi korkuttular ve biz de bir ay boyunca üst üste alçıya aldırdık ayaklarını.. Dolayısıyla da ayaklar hep havadaydı çocuk bir aylık olana kadar... Sonra yediklerini çıkarmaya başlayınca (kilo da alıyor oysa ki) rutin kontrollerini yapan doktorlar sürekli ilaç vermeye başladılar. Bunlardan biri de Motillium denilen ve ağır uyku yapan, bizi de ürküten bir ilaçtı.. (Bir kere verdik, vermeyi kestik maillerinizi okuyunca) Ancak çocuğun ağzında ki pamukçuk hiç geçmiyor, bu nedenle doktoru da bizi azarlıyor. Reflüden sebep hiç geçmeyecek, ilerleyecek falan diyor.. Çocuk bazen fışkırır gibi kusuyor, bazen yediğinden üç saat sonra kusuyor ama hep kusuyor.. Hele bugün, yediğinin hepsini kustu diyebilirim.. Korkuyla doktorunu aradık "Siz daha ilacı vermeyin bakalım, pnömani bile olabilir o çocuk" dedi.. Ne yapacağımı şaşırdım... 

Oysa çok hareket ettirmiyorum... Acıkıp ağlayana kadar meme vermiyorum.. Sütüm de çok fazla, sağıp vermeye çalışıyorum... Çok çok içmesin birden diye.. Gazını alıyorum.. Altını bile emzirdikten çoook sonra bekletip alıyorum. Hareket ettirirsem kusar diye.. 

Kusması yine de kesilmedi.. Bazen gözlerinden yaş geliyor ağzına yedikleri geldiğinde... 

Pnömani korkusuyla bize ilaç verdiriyorlar.. Bize lütfen bir çözüm söyler misiniz? Verelim mi bu ilacı, durum bu kadar kötü mü? Düzelir mi?

Vakit ayırdığınız için minnet duygularıyla teşekkür ederiz,

Hangi Türkçe kelime ile teşekkür edeceğimi bilemedim ki, hepsi hafif kaldı.. Yine de naçizane teşekkür ederim bu değerli yanıt için.. 

Benim bebeğim 2750 gr doğdu (48 cm).. Şu an tam iki buçuk aylık ve 5150 gr (56,5 cm) Ben doktorlarımızın (çok gezdik şu ilaçlar yüzünden hocam) dediği gibi 2 saatte bir emziriyordum ama onların dediği gibi 20 dakika değil, 10 dakika boyunca çünkü belirttiğim gibi biraz fazla sütüm vardı... Bebeğime de yetiyordu zaten... Şimdi sizin dediğiniz gibi yapıyorum üç gündür.. Ağlamadan ya da çok aranmadan süt vermiyorum.. 

Alçı konusunda ayaklarını mecburen diktik havaya hocam, kangren olur dediler kan dolaşımı yüzünden.. Sadece gazını çıkarmak için ya da gaz sancıları vurduğu dönemde sancıları geçsin diye dik tutuyorduk.. Uyurken ayaklar hep havadaydı.. Ve sürekli yedikleri ağzına geliyordu... Artık ayakları serbest bir aydır ve şimdi artık başını biraz kaldırıyoruz =) Kusmasın diye 45 derecelik açıyla başını kaldırın dediler doktorlar, şimdi de öyle yapıyoruz.. Alçı olayımız bundan 1,5 ay önceydi, şükür atlattık... Bu kusma bizim doktorlarımızın demesi ile o zaman reflüye dönüşmüş mide sıkıntısından oluyormuş... 

Biz eşimle sizi dinleyeceğiz çünkü bir tek size inanıyoruz... 

Keşke ülkemizde olsaydınız hocam... Ne yapalım, kısmet... 

Uzun yazdım, vaktinizi almayayım,

En içten saygılarımızla hocam,