çocuklarımızı önemseyelim

Demet Eren-İstanbul

3 yaşındaki oğlunuz ara sıra küçük kardeşine vurduğu için büyükleri tarafından suçlanır. Bu dışarıdan bakıldığında kabadayılık gibi görünebilir. Ne de olsa yasça büyük olan bir çocuk küçüğüne vuruyor. 
Fakat siz bir anne olarak böyle düşünmemelisiniz. Çünkü unutmayın ki çocuğunuz bu yaşta kendini nasıl ifade edeceğini henüz bilmez ve davranışları da doğal olarak ölçülü olmayabilir. Çocuğunuz bu tür davranışlarda bulunduğunda, yaptıklarının doğru olmadığını ve bunlardan hiç hoşlanmadığınızı ona anlatın. Çocuğunuza böyle davranmanız ve onu kabadayı yerine koymamanız doğru bir davranıştır. Isıran, vuran ve tüküren bir çocuğa sahip olan ailelerin birçoğu, çocukları böyle davrandığı zaman paniğe kapılır. Fakat kendinizi bu kadar kötü hissedecek bir durum aslında yoktur. Teknik olarak zaten bu yaştaki bir çocuk kabadayı olamaz. Uzmanlara göre, 2 ve 3 yaşındakiler, henüz tam olarak kendilerinin ya da başkalarının duygularını anlayabilecek yetiye sahip değillerdir. Bu yüzden kasıtlı olarak herhangi birinin duygularını incitmelerine de imkan yoktur. 2-3 yaş aralıgındaki çocuklar, devamlı neden ve sonuç ilişkisini takip ederler, yani "Bunu yaparsam, ne olacak?" diye düşünürler. Henüz istedikleri şeyleri mantıklı bir yolla elde etmelerini sağlayacak olan yetilere sahip değillerdir. Bu yüzden dikkatleri kendi üzerinde toplamaya meraklı olduklarından küstah davranışlarda bulunabilirler. Her şeye rağmen bütün bunlar arkanıza rahat rahat yaslanın ve çocuğunuzun giderek daha kötü davranışlarda bulunmasına izin verin demek değildir. Şimdi müdahale etmezseniz, yaşı büyüdükçe gerçekten bir kabadayıya dönüşebilir; çünkü ihtiyaçlarını ifade etmenin başka bir yolunu bilmiyor olacaktır. Saldırganlığı sona erdirmenin yollarını burada bulabilirsiniz.

MOLA VERİN
Çocuğunuzun ısırdığını, vurduğunu ya da tükürdüğünü görürseniz, zaman kaybetmeden bu davranışı yapmasına engel olun ve onu durdurun. Sakin bir şekilde onunla konuşmayı deneyin, fakat çocuğunuz sizi dinlemiyorsa, onu bir kenara çekin ve kontrolünü kaybettiğini, ayrıca sakinleşmek için bir molaya ihtiyacı olduğunu söyleyin.

AÇIKLAMA İSTEYİN
Bir çocuğa neden yanlış bir şey yaptığını sormak, bazı zamanlar kötü davranışlarda bulunabilecegini düşünmesine neden olabilir. Bu tabii ki olayın nedeniyle ilgilenmeyeceksiniz anlamına gelmez. Çocuğunuz salıncağı ondan önce kaptığı için arkadaşının saçını çek-tiyse, onları birbirinden ayırın ve sırayla sallanmaları konusunda uzlaşmaları için onlara yardımcı olun. Uzmanlara göre bu davranışınız, çocuklara adaletli bir dünyada yaşadıklarını gösterir. Ayrıca sizin her zaman onların yanında olup, onlara destek olacağınıza dair varolan inançları kuvvetlenir. Haksızlığa uğradıklarında ya da üzücü bir şey yaşadıklarında, sizin bunu düzeltmeyi deneyeceğinizi bilirler.

TEŞVİK EDİCİ DAVRANIŞLARDA BULUNMAYIN
Birçok çocuk herhangi bir şekilde dikkat çekmenin, hiç dikkat çekmemekten çok daha etkili olduğuna inanır. Bu yüzden çocuğunuz yanlış bir şey yaptığı zaman, çıldırırsanız, "Vay canına! Annem delirdi!" diye düşünmesine yol açıp, onun merakının artmasına neden olabilirsiniz. Böyle tepki verirseniz, çocuğunuzu aynı davranışı yapmaya teşvik edersiniz.
Davranışlarının diğerlerini nasıl etkilediği konusunda çocuklar sınırlı bir anlama yetisine sahiptir. Arkadaşı tekme yediğinde, onun nasıl hissettiğini çocuğunuzun bilmeye ihtiyacı vardır. "Bu hareketin Ali'nin canını yaktı ve kendini kötü hissetmesine neden oldu" diyebilirsiniz. Paylaşmanın ne kadar zor olduğunu bildiğinizi, fakat tekmelemenin bu duruma bir Çözüm getirmeyeceğini ve doğru bir davranış olmadığını söyleyin.

SAKİNLEŞMESİNİ SAĞLAYIN
Çocuklar kontrollerini kaybettikleri zaman aynı erişkinler gibi üzülürler. Kısa bir moladan sonra, çocuğunuzla rahatlatıcı ve şefkatli bir şekilde konuşun. "Bu kadar üzülmenin ve birinin kendisini kötü hissetmesine neden olmanın ne kadar korkunç olduğunu biliyorum" deyin. Böylece çocukların kendi duygularını anlamalarına ve onları isimlendirmelerine yardımcı olmuş olursunuz. 

GRUPTAN DIŞLAMALARA DİKKAT
Bazen çocuğunuz başka bir çocuğu dışlayarak bir kabadayı gibi davranabilir. Fakat bu durum sosyal gelişiminin normal bir parçasıdır. Uzmanlara göre, küçük bir grup içerisindeki çocuk, başka bir çocuğa onlara katılıp, onlarla beraber oynayamayacağını söylediğinde, arkadaşlarının arasında daha çok kabul görmeye başlar. Çocuk birini dışlayarak beraber oynadığı arkadaşlarının onun için özel olduğunu göstermiş olur. Çözüm: Çocuğunuz ve dışlanan arkadaşının birbirlerinden ayrı olduğu bir anda, neler yaşandığını gördüğünüzü ve birini dışlamanın hoş bir davranış olmadığını çocuğunuza anlatın.

ÇÖZÜME ULAŞMAYI ÖĞRETİN
Bunu eğlenceli bir hale getirebilirsiniz. Çocuğunuzun zor bir durumu çözüme kavuşturması için hayali bir oyunu kullanarak onun pozitif yolları öğrenmesine yardım edin. Örneğin çocuğunuzun oyuncağını onun elinden alan bir çocuğun taklidini yapabilirsiniz. Kelimelerini nasıl kullanacağını öğretin. "Bu benim oyuncağım. Lütfen onu geri ver" deyin ve bunlar sorunu çözmesine yardımcı olmuyorsa, bir büyükten yardım istemesini söyleyin. Bu oyunu sıkça oynayın. Böylece oynadığınız oyun, çocuğunuzun aklında kalıcı bir hal alır.

ARKADAŞ SALDİRİSİ...
Çocuğunuzun koluna dişlerini geçiren bir çocuk ve bu olayı görmezlikten gelen bir anne hayal edin. Böyle bir şeye çocuk parkında büyük bir olasılıkla rastlayabilirsiniz. Bunu görüp annesine çocuğuna disiplinli olmayı öğretmesini söyleyemeyeceğinize göre, kendinizi hemen ilgisiz bir ebeveyn gibi hissetmeyin. Öncelikle sorunu basitçe belirleyin. "Çocuğunuz biraz önce kızımı ısırdı. Bana yardımcı olabilir misiniz?" diyebilirsiniz. Çocuklar sakinleşmeye başladığında, onları birbirlerinden ayrı olarak herhangi bir şey yapmaları için cesaretlendirin. Uzmanlara göre çocuklar eğlenceli ve pozitif bir şey ile meşgul olurlarsa, birbirlerini yumruklamazlar. Peki ya, bu bir işe yaramazsa? Her şey daha da kötü bir hal alırsa, çocuğunuzu oradan uzaklaştırın. Sonuç: Anne ısırmanın çok büyük bir sorun olmadığına inanıyorsa, çocuklar artık daha fazla beraber oynamamalıdırlar. Fakat çoğu durumda, anne çocuğunun bu davranışı karşısında kendini kötü hisseder ve onu durdurmak için elinden geleni yapar.

ÇOCUKLAR İÇİN ÖZÜR DİLEMENİN ANLAMI
Çocuğunuz isteksiz bir şekilde özür dileyebilir. Her şeye rağmen bunu gerçekten o yaşta ifade ediyor olabilir mi? Belki de etmiyordur. Fakat bugün yapmasa bile, bir gün yapacaktır. Bu yüzden şimdiden pratik yapmaya başlamak iyi bir fikirdir. Uzmanlar, çocuğunuzun gerçekten üzgün olmanın ne demek olduğunu zamanla anlayacağını belirtiyorlar. Bunu şimdiden söylemesi için onu cesaretlendirmeniz, ilerisi için ona yardımcı olur. Empati kurarak çocuğunuza bunu anlatırsanız, anlaması daha kolay olur. "Üzgünüm" ya da "Özür dilerim" demenin ne kadar zor olduğunu bildiğinizi, çünkü bunun, yanlış bir şey yaptığınızı kabul etmeniz anlamına geldiğini ona anlatın. Birini incitmiş olduğunuzu bilmenin kötü bir his olduğunu açıklayın, fakat gerektiği zaman üzgün olduğunuzu söylemenin önemli olduğunu mutlaka vurgulayın.

alıntı.

Yazar	Mesaj Konu Arama Konu Seçenekleri Yanıt Yaz Yeni Konu Oluştur Konuyu Yazdır Çeviri Konu
ifakat Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Kıdemli Moderatör "Yağmurun annesi... Çıtır pare mod" Kayıt Tarihi: 10 Nis 2007 Konum: istanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 9866	Konu: çocuklarımızı önemseyelim Gönderim Zamanı: 15 Tem 2009 Saat 00:24
	3 yaşındaki oğlunuz ara sıra küçük kardeşine vurduğu için büyükleri tarafından suçlanır. Bu dışarıdan bakıldığında kabadayılık gibi görünebilir. Ne de olsa yasça büyük olan bir çocuk küçüğüne vuruyor. Fakat siz bir anne olarak böyle düşünmemelisiniz. Çünkü unutmayın ki çocuğunuz bu yaşta kendini nasıl ifade edeceğini henüz bilmez ve davranışları da doğal olarak ölçülü olmayabilir. Çocuğunuz bu tür davranışlarda bulunduğunda, yaptıklarının doğru olmadığını ve bunlardan hiç hoşlanmadığınızı ona anlatın. Çocuğunuza böyle davranmanız ve onu kabadayı yerine koymamanız doğru bir davranıştır. Isıran, vuran ve tüküren bir çocuğa sahip olan ailelerin birçoğu, çocukları böyle davrandığı zaman paniğe kapılır. Fakat kendinizi bu kadar kötü hissedecek bir durum aslında yoktur. Teknik olarak zaten bu yaştaki bir çocuk kabadayı olamaz. Uzmanlara göre, 2 ve 3 yaşındakiler, henüz tam olarak kendilerinin ya da başkalarının duygularını anlayabilecek yetiye sahip değillerdir. Bu yüzden kasıtlı olarak herhangi birinin duygularını incitmelerine de imkan yoktur. 2-3 yaş aralıgındaki çocuklar, devamlı neden ve sonuç ilişkisini takip ederler, yani "Bunu yaparsam, ne olacak?" diye düşünürler. Henüz istedikleri şeyleri mantıklı bir yolla elde etmelerini sağlayacak olan yetilere sahip değillerdir. Bu yüzden dikkatleri kendi üzerinde toplamaya meraklı olduklarından küstah davranışlarda bulunabilirler. Her şeye rağmen bütün bunlar arkanıza rahat rahat yaslanın ve çocuğunuzun giderek daha kötü davranışlarda bulunmasına izin verin demek değildir. Şimdi müdahale etmezseniz, yaşı büyüdükçe gerçekten bir kabadayıya dönüşebilir; çünkü ihtiyaçlarını ifade etmenin başka bir yolunu bilmiyor olacaktır. Saldırganlığı sona erdirmenin yollarını burada bulabilirsiniz. MOLA VERİN Çocuğunuzun ısırdığını, vurduğunu ya da tükürdüğünü görürseniz, zaman kaybetmeden bu davranışı yapmasına engel olun ve onu durdurun. Sakin bir şekilde onunla konuşmayı deneyin, fakat çocuğunuz sizi dinlemiyorsa, onu bir kenara çekin ve kontrolünü kaybettiğini, ayrıca sakinleşmek için bir molaya ihtiyacı olduğunu söyleyin. AÇIKLAMA İSTEYİN Bir çocuğa neden yanlış bir şey yaptığını sormak, bazı zamanlar kötü davranışlarda bulunabilecegini düşünmesine neden olabilir. Bu tabii ki olayın nedeniyle ilgilenmeyeceksiniz anlamına gelmez. Çocuğunuz salıncağı ondan önce kaptığı için arkadaşının saçını çek-tiyse, onları birbirinden ayırın ve sırayla sallanmaları konusunda uzlaşmaları için onlara yardımcı olun. Uzmanlara göre bu davranışınız, çocuklara adaletli bir dünyada yaşadıklarını gösterir. Ayrıca sizin her zaman onların yanında olup, onlara destek olacağınıza dair varolan inançları kuvvetlenir. Haksızlığa uğradıklarında ya da üzücü bir şey yaşadıklarında, sizin bunu düzeltmeyi deneyeceğinizi bilirler. TEŞVİK EDİCİ DAVRANIŞLARDA BULUNMAYIN Birçok çocuk herhangi bir şekilde dikkat çekmenin, hiç dikkat çekmemekten çok daha etkili olduğuna inanır. Bu yüzden çocuğunuz yanlış bir şey yaptığı zaman, çıldırırsanız, "Vay canına! Annem delirdi!" diye düşünmesine yol açıp, onun merakının artmasına neden olabilirsiniz. Böyle tepki verirseniz, çocuğunuzu aynı davranışı yapmaya teşvik edersiniz. Davranışlarının diğerlerini nasıl etkilediği konusunda çocuklar sınırlı bir anlama yetisine sahiptir. Arkadaşı tekme yediğinde, onun nasıl hissettiğini çocuğunuzun bilmeye ihtiyacı vardır. "Bu hareketin Ali'nin canını yaktı ve kendini kötü hissetmesine neden oldu" diyebilirsiniz. Paylaşmanın ne kadar zor olduğunu bildiğinizi, fakat tekmelemenin bu duruma bir Çözüm getirmeyeceğini ve doğru bir davranış olmadığını söyleyin. SAKİNLEŞMESİNİ SAĞLAYIN Çocuklar kontrollerini kaybettikleri zaman aynı erişkinler gibi üzülürler. Kısa bir moladan sonra, çocuğunuzla rahatlatıcı ve şefkatli bir şekilde konuşun. "Bu kadar üzülmenin ve birinin kendisini kötü hissetmesine neden olmanın ne kadar korkunç olduğunu biliyorum" deyin. Böylece çocukların kendi duygularını anlamalarına ve onları isimlendirmelerine yardımcı olmuş olursunuz. GRUPTAN DIŞLAMALARA DİKKAT Bazen çocuğunuz başka bir çocuğu dışlayarak bir kabadayı gibi davranabilir. Fakat bu durum sosyal gelişiminin normal bir parçasıdır. Uzmanlara göre, küçük bir grup içerisindeki çocuk, başka bir çocuğa onlara katılıp, onlarla beraber oynayamayacağını söylediğinde, arkadaşlarının arasında daha çok kabul görmeye başlar. Çocuk birini dışlayarak beraber oynadığı arkadaşlarının onun için özel olduğunu göstermiş olur. Çözüm: Çocuğunuz ve dışlanan arkadaşının birbirlerinden ayrı olduğu bir anda, neler yaşandığını gördüğünüzü ve birini dışlamanın hoş bir davranış olmadığını çocuğunuza anlatın. ÇÖZÜME ULAŞMAYI ÖĞRETİN Bunu eğlenceli bir hale getirebilirsiniz. Çocuğunuzun zor bir durumu çözüme kavuşturması için hayali bir oyunu kullanarak onun pozitif yolları öğrenmesine yardım edin. Örneğin çocuğunuzun oyuncağını onun elinden alan bir çocuğun taklidini yapabilirsiniz. Kelimelerini nasıl kullanacağını öğretin. "Bu benim oyuncağım. Lütfen onu geri ver" deyin ve bunlar sorunu çözmesine yardımcı olmuyorsa, bir büyükten yardım istemesini söyleyin. Bu oyunu sıkça oynayın. Böylece oynadığınız oyun, çocuğunuzun aklında kalıcı bir hal alır. ARKADAŞ SALDİRİSİ... Çocuğunuzun koluna dişlerini geçiren bir çocuk ve bu olayı görmezlikten gelen bir anne hayal edin. Böyle bir şeye çocuk parkında büyük bir olasılıkla rastlayabilirsiniz. Bunu görüp annesine çocuğuna disiplinli olmayı öğretmesini söyleyemeyeceğinize göre, kendinizi hemen ilgisiz bir ebeveyn gibi hissetmeyin. Öncelikle sorunu basitçe belirleyin. "Çocuğunuz biraz önce kızımı ısırdı. Bana yardımcı olabilir misiniz?" diyebilirsiniz. Çocuklar sakinleşmeye başladığında, onları birbirlerinden ayrı olarak herhangi bir şey yapmaları için cesaretlendirin. Uzmanlara göre çocuklar eğlenceli ve pozitif bir şey ile meşgul olurlarsa, birbirlerini yumruklamazlar. Peki ya, bu bir işe yaramazsa? Her şey daha da kötü bir hal alırsa, çocuğunuzu oradan uzaklaştırın. Sonuç: Anne ısırmanın çok büyük bir sorun olmadığına inanıyorsa, çocuklar artık daha fazla beraber oynamamalıdırlar. Fakat çoğu durumda, anne çocuğunun bu davranışı karşısında kendini kötü hisseder ve onu durdurmak için elinden geleni yapar. ÇOCUKLAR İÇİN ÖZÜR DİLEMENİN ANLAMI Çocuğunuz isteksiz bir şekilde özür dileyebilir. Her şeye rağmen bunu gerçekten o yaşta ifade ediyor olabilir mi? Belki de etmiyordur. Fakat bugün yapmasa bile, bir gün yapacaktır. Bu yüzden şimdiden pratik yapmaya başlamak iyi bir fikirdir. Uzmanlar, çocuğunuzun gerçekten üzgün olmanın ne demek olduğunu zamanla anlayacağını belirtiyorlar. Bunu şimdiden söylemesi için onu cesaretlendirmeniz, ilerisi için ona yardımcı olur. Empati kurarak çocuğunuza bunu anlatırsanız, anlaması daha kolay olur. "Üzgünüm" ya da "Özür dilerim" demenin ne kadar zor olduğunu bildiğinizi, çünkü bunun, yanlış bir şey yaptığınızı kabul etmeniz anlamına geldiğini ona anlatın. Birini incitmiş olduğunuzu bilmenin kötü bir his olduğunu açıklayın, fakat gerektiği zaman üzgün olduğunuzu söylemenin önemli olduğunu mutlaka vurgulayın. alıntı.
	Öyle bir kul hakkım varki benden alınan... ALLAH'ım yarına bırakır ama ,yanına bırakmaz ASLA...!!!

fatoş Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Pırlanta Üye Kayıt Tarihi: 18 Tem 2007 Konum: İSTANBUL Durum: Aktif Değil Puanlar: 15446	Gönderim Zamanı: 15 Tem 2009 Saat 00:33
	İfo'm çok güzel bir paylaşımdı teşekkürler canım


ifakat Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Kıdemli Moderatör "Yağmurun annesi... Çıtır pare mod" Kayıt Tarihi: 10 Nis 2007 Konum: istanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 9866	Gönderim Zamanı: 15 Tem 2009 Saat 00:52
	4-5 yaş dönemindeki çocuklar aniden kaba, terbiyesiz ve küstah davranmaya başlayabilir. Bu davranışlara hazırlıklı mısınız? Oldukça zor, hatta çoğu zaman berbat geçen "2 yaş sendromu"nun ardından, anne-baba olarak çocuğunuzun, en azından ergenlik dönemine kadar durgun yol alacağını umuyordunuz değil mi? Ama o da ne? Çocuğunuz aniden karanlık tarafa geçmeyi tercih etti... O tatlı mı tatlı çocuk gitti ve yerine her fırsatta size cevap yetiştiren, kötü sözler sarf etmekten zevk alan bambaşka bir çocuk geldi sanki. Bütün bunlar kafanızı kurcalıyor, sizi çok endişelendiriyor olmalı. Telaşlanmayın, her şeyi kontrol altına almak için henüz geç değil. Uzmanlar 4 ve 5 yaşındaki çocukların zaman zaman küstah ve meydan okuyan bir tavır içine girmelerinin normal olduğunu söylüyor. Çocuklar 4-5 yaşlarında güç ve kontrol konusunu deneyimlemeye henüz baslar, insanların, davranışlar konusunda ne tür tepkiler verdiğini gözlemler ve yeni duygulara sıkıca sanırlar; elbette bu duyguları nasıl dışa vuracaklarına da. Olup bitenler sizin korkuya kapılmanıza sebep olabilir. Çocuğunuzun davranışlarının giderek, özellikle de kalabalık arasında, daha kötüye gitmesi bunun bir yazg olduğunu düşünmenize sebep olabilir. Oysa tek yapmanız gereken dizginleri küçük asiden devralmak, işte işinize yarayacak birkaç öneri. SUÇ: AŞAĞILAYICI KELİMELER KULLANMAK "Deniz 4 yaşına geldiğinde ilginç bir kelime keşfetmişti: 'Aptal.' Dili yeni çözmeye başladığı bir dönemde böylesi güçlü bir kelimeye sahip olmak, onu çok heyecanlandırmış, aniden kendini güçlü hissetmeye başlamıştı. Kelimeyi her kullandığında sanki büyüleniyordu." Demet Eren-İstanbul Bu durum, vakit kaybetmeden müdahale etmek zorunda olduğunuz durumlardan biridir. Çocukların 1-2 yaşındayken keşfettiği güç araçları fizikseldir. Vurur, iter, ısırır; ama 4-5 yaşında çocuklar kelimenin tama anlamıyla güç delisine dönüşür. Dolayısıyla kullandıkları güç araçları, daha karmaşık bir şekle bürünür. Özellikle de anne ve babaya karşı olduğunda... Çocuğunuzun söyledikleri karşısında kararlı bir duruş sergilemez ve güçlü bir tepki vermezseniz, dikkati üzerine çekmek için daha ileriye gitmeye çalışacak ve kötü kelime kullanmaktan giderek daha büyük bir haz almaya başlayacaktır. Yapmanız gereken Çocuğunuz öğrendiği kötü kelimeyi kızdığında ya da çaresizliğe kapıldığında, gücü eline geçirmek için kullanıyorsa ona, o anda neler hissettiğini daha düzgün bir şekilde anlatabilmenin yollarını öğretmeye çalısın. Bunu, kendi duygularını ona açıklayarak yapabilirsiniz. Örneğin ona, "Bana kızgınsın; çünkü oyuncaklarını kaldırmanı istedim. Bana, 'Anne sana kızgınım,' diyebilirsin; ama bana o kötü kelimeyi söyleyemezsin" diyebilirsiniz. Çocuğunuzun ağzından birdenbire çıkan kötü sözlere fazla duygusal tepki vermemeye çalısın; ama yaptığı hareketin sonuçlarının ne olacağını da bırakın, öğrensin. SUÇ: KÜÇÜK HİRSİZLİK Çocuğunuz oyundan sonra arkadaşının oyuncağını vermek istemedi. Eve giderken oyuncağı gizlice almış olduğunun farkına vardınız. Peki şimdi ne yapmanız gerektiğini biliyor musunuz? Öncelikle, endişelenmeyin. Okulöncesi dönemde çocuklar onlara ait olmayan eşyaları almaya eğilimlidir. Bu, çocuğunuzun bir hırsız olduğu anlamına gelmez. O sadece "çalmak" kavramını sizin algıladığınız gibi algılamamaktadır hepsi bu! Uzmanlar böyle bir durumla karşılaşıldığında ani tepki vermek yerine, çocuğa toplumun böyle bir hareket karşısındaki yaklaşımını anlatmanın ve bu konuyla ilgili kurallara uymamız gerektiğini açıklamanın öneminin altını çiziyor. Diğer taraftan bu dönemde çocuklar bu kuralları uygulamaları gerektiğini anlayabilecek donanımda olmadıkları için sorunu aşmak biraz zor olabilir. Bu dönemdeki çocuklar için arkadaşının oyuncağını ya da mağazadan şekerleme almakla, evden reçelli kurabiye almak arasında fark yoktur. Yapmanız gereken Bu duruma müdahale etmek biraz daha kar-maşık olabilir; çünkü bu yaptığının gerçekte ne anlama geldiğini ona anlatmanız gerekir. Yaptığının yanlış olduğunu ona sakin bir ses tonuyla anlatmaya çalışın. Bu oyuncağı en az arkadaşı kadar sevse bile, oyuncağın arkadaşına ait olduğunu söyleyin. Ona oyuncağı geri vermesi ve verirken özür dilemesi için yardımcı olun. Özür dilerken ne demesi gerektiği konusunda ona seçenekler sunun: "Bir dahaki sefere senin oyuncağının, senin evinde kalması gerektiğini aklımda tutmaya çalışacağım" gibi. SUÇ : KARŞILIK VERME "4 yaşındaki oğlum Emre ile alışverişe çıkmıştık. Bir önceki ay istediği bir oyuncağı aldığımız için oyuncak reyonunda ille alalım, diye ısrar ettiği Örümcek Adam oyuncağını alamayacağımı söyledim. Bunun üzerine Emre bana döndü ve 'O zaman beni o dükkana tekrar götürmek zorundasın' dedi. Bu küstahça tavrına çok sinirlendim. Çocuğunuz sizi hor görerek, iğneleyici sözler söylediğinde onun sözlerini elbette sineye çekmemelisiniz; ancak çocuğunuzun giderek bağımsızlaştığını ve dünyada bir figür olarak yer edinmeye çalıştığını da aklınızdan çıkarmamanız gerek. Gerçek şu ki o sizin bulunduğunuz alanın sınırları içinden sıyrılarak bunu başarmaya çalışıyor. Dolayısıyla bu iki taraf için de zor bir süreç. Çünkü sınırlar ancak deneyimlerle test edilebiliyor. Bu da çocuğunuzun sizi biraz itelediği zaman kendini daha güvende hissettiği anlamına geliyor. Yapmanız gereken Size karşı saldırıya geçtiği zaman tepki vermemek, gerçekten zor olsa da bunu başarmak zorundasınız. Sunu aklınızdan çıkarmayın: Size karşı sarf ettiği her kötü kelime ya da yaşadığınız her olumsuz olay, onun büyümesi sürecinin bir parçası. Bu tür bir olay yaşandıktan sonra sırf sizi kırdığı için onun kendini kötü hissetmesine neden olmamaya özellikle özen gösterin. Tepkilerinizi Kontrol etmekte güçlük çekiyorsanız, sizi sakin leşti recek bir şeyler yapın. Yürüyün ya da derin bir nefes alıp içinizden ona kadar sayın. Soğukkanlı tavrınızı tekrar sağlayın. Sakinliğinizi korumak onun hareketi karşısında takınılacak en doğru tavır olacaktır. Çocuğunuz sizden nefret ettiğini ya da sizin onun annesi olmanızı istemediğini söylediğinde ona: "Ben seni ve senin annen olmayı çok seviyorum" deyin ve çocuğunuza, sizi ne kadar sevdiğini söylettirmeye asla çalışmayın. DİRENİŞTE SON NOKTA! Çocuğunuzun önünüzdeki on yıl boyunca sizi görmezden gelmek gibi can sıkıcı davranışlar sergilemeyeceğini, bu tür sorunlarla çocuğunuz 15 yaşına geldiğinde karşılaşacağınızı sanıyordunuz değil mi? Ama bazen 5 yaş, en az 15 yaş kadar problemli geçebilir. Çocuğunuzun size karşı olan olumsuz tavırları, sizi incitmesin. Kendinizi bu soruna karşı çaresiz hissetmeyin. O muhtemelen sizden uzak durursa ya da sizi duymazdan gelirse, istediğini elde edebileceğini düşünüyor. Bu noktada çocuğunuzla uzlaşmanın en iyi yolu onun gibi düşünmeye çalışmak, başka bir deyişle onun seviyesine inmektir. Ona kararlı, ama bir o kadar da sıcak yaklaşın. Örneğin: "Saat geç oldu, artık yat!" demek yerine "Eğer yatmak için zamanında hazır olursan, biraz kitap okuyacak vaktimiz kalabilir" gibi.
	Öyle bir kul hakkım varki benden alınan... ALLAH'ım yarına bırakır ama ,yanına bırakmaz ASLA...!!!

sengul Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Pırlanta Üye Kayıt Tarihi: 11 Kas 2007 Konum: İSTANBUL Durum: Aktif Değil Puanlar: 10040	Gönderim Zamanı: 15 Tem 2009 Saat 01:14
	Ama bazen 5 yaş, en az 15 yaş kadar problemli geçebilir. sanırım bizim bu dönemimiz....
	Kesinlikle çocuğuna “çocuk gibi” davranma. Bu anneler olarak yaptığımız en büyük kabahat aslında. Küçük olabilirler ama onlar da birey birey.

gülgün Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Kıdemli Üye Kayıt Tarihi: 29 Tem 2008 Konum: Oğlum hasta:(( Durum: Aktif Değil Puanlar: 1384	Gönderim Zamanı: 15 Tem 2009 Saat 01:33
	AÇIKLAMA İSTEYİN Bir çocuğa neden yanlış bir şey yaptığını sormak, bazı zamanlar kötü davranışlarda bulunabilecegini düşünmesine neden olabilir. Bu tabii ki olayın nedeniyle ilgilenmeyeceksiniz anlamına gelmez. Çocuğunuz salıncağı ondan önce kaptığı için arkadaşının saçını çek-tiyse, onları birbirinden ayırın ve sırayla sallanmaları konusunda uzlaşmaları için onlara yardımcı olun. Uzmanlara göre bu davranışınız, çocuklara adaletli bir dünyada yaşadıklarını gösterir. Ayrıca sizin her zaman onların yanında olup, onlara destek olacağınıza dair varolan inançları kuvvetlenir. Haksızlığa uğradıklarında ya da üzücü bir şey yaşadıklarında, sizin bunu düzeltmeyi deneyeceğinizi bilirler. BEnce bu en mantıklısı dinlemek en iyisi dinleki ooda seni dinlesin yoksa kopukluk olur gibi geliyor.Benimki sanki beni çok dinliyormuş gibi ne güzelde anlatıyom