temmuz 2008 doğumlu oğlumu 3 hafta önce anaokuluna başlattık.. 30 aylığa kadar bakıcı daha sonrasında kayınvalidem baktı oğluma.. ani bir şekilde tam gün başladı  anaokuluna.. sabahları gitmek istemiyor.. ağlıyor... kucağıma almamı istiyor.. servise verirkende beni bırakmak istemiyor.. anneee diye bağırıp ağlayarak gidiyor anaokuluna..  öğretmeni sokağı dönünce ağlamayı kesiyor diyor.. bir kaç kez aradı hatta beni  öğretmeni.. oğlumun sesi sakin geliyordu.. sanki az önce ağlayan o değilmiş gibi.  onu motive edici konuşmalar yapıyorum anaokuluna dair.. ama 3 haftadır değişen bişey yok.. okul psikoloğu bizden hiç ayrı kalmadığı  için bağlanma duygusu oluştuğunu öğretmenin elini bırakmadığını yanından ayrılmadığını söylüyor..akşam geldiğinde sürekli birbirimize sarılıp öpüşüp koklaşıp şarkılar söylüyoruz.. keyifli zamanda geçiriyoruz.. anaokuluna alışması daha doğrusu sabahları giderken ağlaması konusunda ne yapmam,nasıl davranmam gerektiğiyle ilgili önerilerinizi bekliyorum..teşekkürler...

Çok hızlı bir geçiş yapmışsınız, bizim genelde önerimiz haftanın 2-3 günü oyun saatleriyle başlatıp yavaş yavaş arttırmayı tercih ederiz. Belki yaz döneminde yarım gün ile devam edip bu 2-3 ay içerisinde iyice alıştıktan sonra eylülde yeniden arttırmanızı tavsiye ederim. Sevgiler...

2-3 aylığına oğlumu bakacak birisini bulmam çok zor.. büyüklerimizle aynı şehirde yaşamıyoruz maalesef..  her sabah vicdan azabı duyuyorum... zor ve inatçı bir çocuğunuz var yorumlarından bıkmış durumdayım... bunları söyleyen kreş sahibi ve oğlumun öğretmeni.. alışması için oyun grubuna aldılar.. havuz, at binmeler.. aslında güzel zaman geçiriyor... sanırım beklemekten başka yapacak bişeyim de yok...