2 yaş sendromu

yememe: zaten bu konuda topik açmamdan belli dimi yaşadığım sorun..

uyumama: son günlerde biraz sıkıntı yaşıyoruz. gündüz değil ama akşam uykuya dalmakta sorun yaşıyoruz. gene sadece arasıra odasına giderek bu sorunu aşmak planımız. gece de uynaıyor ışığını yakıyor bu sefer de ışıktan uyumuyor. o yüzden avizesine sadace gece lambası taktım. gardolabının üzerinde duran gece lambası abajuruna da normal ampul bunu da atlatacağız kızlar emin olun.. biraz zor olacak ama kolay gele hepimize

benim kızımda çok zor yemek yiyor. geceleri çok zor uyuyor ama en büyük derdimiz ağlaması... çalışan bi anneyim. bütün gün yapmadığı yaramazlıkları ben eve gidince yapıyor. istediği şey hemen anında olsun istiyor. istediği oyuncağını sepetinden çıkaramadığı zamanlarda bile başlıyor ağlamaya. bende ellemiyorum kendi kendine sussun diye... ama yok daha kötü başlıyor ağlamaya ve susmuyor.sebepsiz yere ağlaması bile çok oluyor. susmadığı zamanlarda mecbur kaldırıyorum. başka şeylerle oyalamaya çalışıyorum.

hepimiz inşallah sorunsuz atlatırız bu dönemi.

son dönemlerde kalmadı artık ama başta krize girer gibi ağlamak üzere olduğunu düşündüğümde veya ağlama uzun sürdüğünde pek çaba sarfettiğimi belli etmeden ilgisini başka yöne çeviriyordum.. mesela ""aa televizyondaki ne öyle"  " reklam mı başlamış" "lego falan mı oynasam acaba" diyerek legoların başına oturuyordum. oynamaya başlayınca gayri ihtiyari geliyordu. bunlar örnek tabi.. o an aklıma ne gelirse.. ama onu oyalamak için oldugunu hiç hissettirmeden yani kendi kendime takılıyormuş gibi.. ancak onun ilgi alanında olan şeyler..  zamanla o uzun ağlamalar azaldı. şimdi gözümün içine bakarak ağlıyor deniyor ilgilenmeyeceğim konusuna inandığı için sakinliyor bir süre sonra.. tabi avazı çıktıgı kadar ağlayan çocugu da kendi halinde bırakamamak lazım.. ya birşeyle oyalama yada tv izliyorum odana gidip ağlar mısın demek işe yarıyor.. bazen bakıyorum kuzu kuzu çıkıyor dışarı ağlıyor sonra saçmaladığını anlayıp birşey yomuş gibi geri geliyor