kusma ve ishal

burda en sonda bitek çocuk memnun değil demişsiniz ya..benim kızım 5 yaşında ve ben 2.5 senedr sayenizde ateş düşürücüyü hiç,antibiyotiği ise 1 kere kullandım.ancak antibiyotiklik mi,beta mı falan diye baktırmak için yani tedavi için değilde tanı için kızımı dra götürdüm hali ile..ama benim kızım ne kan alınırken ağlıyor,ne grip aşısı falan olurken ağlıyor ne de serum takılırken....küçklkten beri iğneden,doktordan v.s korkmuyor, ağlamıyor...hastanede kan alınacakken işte alan hemşşire şirin davranıyor ki ağlamasın diye benim kızım ben korkmamki iğneden,serumda takacaksınız değil mi gibi şeyler söylüyor..kulaklarını kendi isteği ile 2 yaşında deldirdik tekini deldiler diğer kulağını gösterdi delsinler diye...mesela farklı zamanlarda grip aşısı olduk o benden önce oldu.ben yaptığımda bana bi daha yapsınlar falan diyor..hastalanınca hemen hastaneye götür serum taksınlar bana diyor..hastane önünden geçerken hadi bana aşı vurduralım falan diyor..kan alınırken falan korkmadan bakıyor ve gık demiyor.üstelik damarını bulamayan beceriksiz hemşire defalarca sokup çıkarmasına rağmen gıkı çıkmıyor..ya da mesela gündüzden bahsediyorum akşam baban gelsin tahlil yaptırlaım sana diye..akiam olana kadar başımın etini yiyor neden gelmedi babam.hani kan alacaklardı benden falan diye...garip geliyor bana bu durum..yani bizde çocuk herkesten memnun...hani acı hissetmeyen tipler var ya onlardan falan değildir değil mi?

ben bebekliğinden beri çıt kırıldım yetiştirmedim hiç..düşse koşup kaldırmadım,kendisinin kalkmasına teşvik ettim..ağlayarak yanıma geldiğinde acıyan yerini öpmedim,"ağlama bebeğim,sen güçlü bi kızsın bizde hep düşerek büyüdük,bak o yüzden burnuma dikiş atmışlar"falan diye söyleyerek büyüttüm..ya da kafasını vurduğu yeri dövmedim..sadece bunların normal olduğunu anlattım ve bu şekilde büyüyeceğini söyledim hep...belki ondan böyledir bilemiyorum..kendine şu tarz zarar verdi bikaç kez..saçını kesti,kaşını ve kirpiğini kesti ama canını acıtacak bişey yapmıyor..