Oğlum 5 buçuk yaşında.1 buçuk yaşındayken 1den 10a kadar rakamları tanıyarak öğrendi. Ben onlar rakam der geçerdim. O ısrarla "bu ne?" derdi. Sonra alfabeye geçti kendi isteğiyle. 2 yaşında alfabeyi tanıyarak öğrendi. Ben onlar harf der geçerdim. O ısrarla "bu ne?" derdi. 2 buçuk yaşında bize istiklal marşı söyletirdi. Ezberlemek için söyletirmiş. Tekerleme, şarkı öğrendi. Renkleri 2 yaşında öğrendi. Çok meraklıdır. Bu aralar uzay istasyonunun içinde neler var, bal arısı ve eşek arısı arasında ne fark var soruları gündemde. Görsel hafızası kuvvetlidir. Bu ne diye sörduğu herşey hafızasında kalır. Oğlumu ilk kez gören okuma yazma biliyormu der. Daha önce girdiği bir ortamdaki en ufak değişikliği farkeder. 3 yaşına gelmeden büyük küçük, uzun kısa, zayıf şişman gibi kavramları öğrendi.İzlediği çizgi filmlerde replikleri ezberliyor. Defalarca aynı çizgi filmleri izliyor. İzlemediği zamanlar kendi kendine tekrarlıyor. Koltuk tepelerinde gezer. Koltuğun üstünde amuda kalkar. Koşar, zıplar. Elinde bir küçük oyuncak ister. Bulamazsa işaret parmağının tırnağıyla baş parmağını kazır, deriyi soyar. Ben veya ablası olmadan uyumaz, yemek yemez. Açlığa ve kaybetmeye aşırı tahammülsüz. Hemen hırçınlaşır. Diğer iki çocuğumda bu durumlar olmadı. 

İnternette böyle bir yazı okudum. Tıpkı oğlumu anlatmışlar. Oğlumda bir tuhaflık var ama adını koyamıyordum. Bu yazıyı okuyunca aynı oğlum dedim.

Üstteki yazıda sizinle paylaşmıştım.