Kızım korkuyu takıntı haline mi getirdi?

 

Yazı ve görüşlerinizi severek okuyorum. Size danışmak istediğim konu daha önce cevaplandırdığınız sorular arasında bulunmadığından bu konuda yardımınızı istiyorum.

 

18 aylık sosyal, sıcak kanlı, herhangi bir sağlık sorunu olmayan bir kızım var. Hem arkadaşlarıyla hem kendi halinde oyun oynamayı seviyor. Hayvanlarla arası çok iyi. En büyük sorunumuz zaman zaman korkması ve ellerine bakıp ağlaması. Özellikle kapı zilinden ve kapının açılmasından çok küçük aylardan itibaren korkuyor. Kapı çalınca hemen bakıcısının ya da benim arkama sığınıyor. Ani seslerde de benzer tepkiler veriyor. Bu korkuyu zaman zaman unutsa da yakın geçmişte tekrarladı. Ben de endişe duymaya başladım.

 

Ellerine bakıp ağlaması da yeni çıktı. Ellerine bulaşan herhangi bir şey olursa ona bakıp ağlıyor. El yıkama alışkanlığını kazanması için rutin olarak her sabah ve dışarıdan gelince ellerini yıkıyoruz. Buna artık o da alıştı. Hemen banyoya gelip ellerini yıkamak istiyor. Ama örneğin kurabiye kırıntısı ya da kakao gibi şeyler bulaşınca korkarak ellerini oynatamıyor ve bana gösterip temizlememi istiyor. Bu davranışının normal olup olmadığını bilemiyorum. Kızıma ben bakamıyorum. Bakıcısı var. Aklıma her şey geliyor. Acaba ellerini bir yere dokundurduğunda bakıcı kızıyor ondan mı oluyor. Böyle bir alt neden olabilir mi?

 

Kızım sosyal dedim ama bugünlerde yabancıların yanında utanmaya yüzünü kapatmaya başladı. Çok kalabalığa girdiğimizde de geceleri uyumakta zorluk çekiyor. Bazen ağlayarak uyanıyor.

 

Bizim sorunlarımız bunlar. Sizce bir uzmana başvurmamız gerekir mi? Şimdiden cevabınız için çok teşekkür ederim.