Forum Anasayfası Forum Anasayfası > Genel Konular > Doğum sonrası yaşananlar
  Yeni Mesajlar Yeni Mesajlar RSS - hüzün sendromu
  SSS SSS  Forumu Ara   Kayıt Ol Kayıt Ol  Giriş Giriş

Kapalı Konuhüzün sendromu

 Yanıt Yaz Yanıt Yaz Sayfa  123>
Yazar
Mesaj
  Konu Arama Konu Arama  Konu Seçenekleri Konu Seçenekleri
Esra Açılır Kutu Gör
Altın Üye
Altın Üye


Kayıt Tarihi: 08 Eyl 2009
Konum: Ankara
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 3989
Mesajın Direkt Linki Konu: hüzün sendromu
    Gönderim Zamanı: 15 Kas 2009 Saat 15:13
Annelik sevinci hüzne dönüşmesin
Yeni annelerin en büyük sıkıntısaı: Doğum Sonrası Hüzün Sendromu...

Yeni doğum yapan kadınların yüzde 35 ile 40'ının karamsarlık, sıkıntı, yaşamdan zevk alamama gibi belirtilerle ortaya çıkan "Doğum Sonrası Hüzün"le karşılaştığı bildirildi.
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Aytekin Sır, insanların yaşamlarında önemli bir yer tutan hormanların psikolojik rahatsızlıkların başlamasında, devam etmesinde ve kötüleşmesinde rolü olduğunu söyledi.

Kadınlarda en önemli hormonal değişikliğin, doğum ve doğum sonrasında meydana geldiğini belirten Sır, kadınların hamile kalmasıyla en üst seviyeye çıkan hormonlarda, doğumdan sonra ani düşüşler meydana gelebildiğini kaydetti.

Bu nedenle gebelik döneminde ciddi psikiyatrik sorunlar ortaya çıkmaya başladığını, bunların içerisinde en sık olarak "postpartum blues" (doğum sonrası hüzün) ile karşılaşıldığını belirten Sır, "Kadınlarda yüzde 35-40'lara varan oranlarda doğum sonrası hüznü görüyoruz. Oldukça sık olarak rastlıyoruz. Genellikle yaklaşık bir ay civarında yatışmasını bekleriz. Karamsarlık, sıkıntı, hayattan zevk alamama gibi belirtilerle bizim karşımıza çıkan tablo genellikle çabuk düzelir" dedi.

Lohusa döneminde ayrıca daha belirgin bir depresyon tablosu olan "Postpartum Depresyon"un da görülebildiğini anlatan Sır, bu tablonun biraz daha ciddi ve mutlaka tedavi edilmesi gereken bir rahatsızlık olduğunu dile getirdi.

Sır, şöyle konuştu:

"Doğum sonrası hüzünde pek tedaviye ihtiyaç olmazken, Postpartum depresyonu tedavi ediyoruz. Sıkıntı, karamsarlık, ümitsizlik, hayattan zevk alamama, ölüm, intihar düşünceleri, konsantrasyon bozukluğu, sabahları yorgun kalkma gibi depresyona ait hemen hemen bütün bulguları görmek mümkün. Bunların dışında ayrıca Postpartum Psikoz dediğimiz bir tablo daha vardır. Bu da doğum sonrası psikozdur. Bunun görülme sıklığı ise yüzde 1.5 civarındadır. Genellikle hasta hayaller görebilir, sesler işitebilir, takip edildiğini düşünebilir, öldürüldüğünü, öldürülebileceğini, çocuğuna zarar gelebileceğini, kendisinin çocuğuna zarar verebileceğini düşünebilir. Ve bu dönem içinde kendi de çocuğuna zarar da verebilir. Bu nedenle halk arasında (lohusa kadın çocukla yalnız bırakılmaz) denir. Doğum sonrası görülen en ağır tabloda da budur. Bu belirtiler söz konusu ise mutlaka tedavi edilmesi gerekir."

BİN SENE OKUSAM...NE BİLİYORSUN DİYE SORSALAR..SADECE....HADDİMİ...DERİM..!!!!
Yukarı Dön
ceylinim Açılır Kutu Gör
Katılımcı Üye
Katılımcı Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 02 Tem 2009
Konum: ceylinle
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 732
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 16 Kas 2009 Saat 00:31
"Kadınlarda yüzde 35-40'lara varan oranlarda doğum sonrası hüznü görüyoruz.
 
Oran bu kadar yüksek olmasına rağmen birçok anne bu konuyu kimseyle paylaşamıyor. çocuğunu sevmemekle yada duygularını abartmakla suçlanmaktan korkuyor malesef. ve sonuç depresyona kadar gidiyor.
Yukarı Dön
hülya Açılır Kutu Gör
Pırlanta Üye
Pırlanta Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 11 Oca 2008
Konum: Alperim canımmm
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 7438
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 16 Kas 2009 Saat 09:32
Ellerine sağlık esram
 
Bende oldu. Ama burda eşlere ve doğum yapanın anne ve kayınvalidesine çok görev düşüyor.
Allah kimseyi o psikoloji içine sokmasın. çok zor vallahi
Yukarı Dön
nurdan Açılır Kutu Gör
Altın Üye
Altın Üye


Kayıt Tarihi: 23 Kas 2009
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 1760
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 30 Kas 2009 Saat 21:34
ailem hep yanımdaydı o yüzden pek ağlamaya fırsatım olmadı ama sezaryan dikişime birde atamamın olmadığına fena halde takmıştım
Yukarı Dön
nurdan Açılır Kutu Gör
Altın Üye
Altın Üye


Kayıt Tarihi: 23 Kas 2009
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 1760
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 30 Kas 2009 Saat 21:34
kesinlikle ailenizle beraber olun derim
Yukarı Dön
betulece Açılır Kutu Gör
Katılımcı Üye
Katılımcı Üye


Kayıt Tarihi: 24 Mar 2010
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 362
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 17 Nis 2010 Saat 21:31
arkadaşlar; doğum sonrası hüznü ,doğumdan birkaçgün sonra başlayan ;ilk aylarda olan duygular diye okuyorum..ilk zamanlar hüzünlü değildim..
benim kızım 6.ayını bitiriyor..ama ben de bu aralar bu tür şeyler yaşıyorum ağlamama engel olamıyorum ...
esasında şöyle ..kızım 2buçuk aylıkken ailemin yanına gittim şehirdışına çok güzel geçti günler.. 2ay kadar kaldım sonra evime döndüğümde ;içeri girer girmez ağlamaya başladım bir hafta hep öyle ağlamaklı dolaştım..evim hapis gibi geldi yapayalnızmşım gibi.. oysaki eşim herzaman destektir...
şimdi de arasıra oluyor... sebepsiz ağlamalar mesela.. psikolojik yardım gerekirmi sizce?geçicmidir yoksa?
Yukarı Dön
humeyram Açılır Kutu Gör
Katılımcı Üye
Katılımcı Üye


Kayıt Tarihi: 13 Kas 2009
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 575
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 17 Nis 2010 Saat 21:38
uzun sure aıleyle kalınca boyle oluyor..evlılık oncesı gunlerıne donuyosun ve hosuna gıdıyor.tekrar asıl duzenıne gecınce zor oluyor ben ılk cocugumda yasıydum bunu.2.annemde cok kalmıyorum gıdıp donuyorum sadece.bendede var aynı sıkıntılar cok bunalıyorum..hıcbısey yapmak gelmıyo ıcımden..ınan kac uzerıme bısey olmuyo gıyıcek bıseyım yok mazagalara gıdıyorum hıcbısey almadan gelıyorum..haklı olarak esımde kızıyo..ınsallah gecıcek bu donem..umudum var en azından..
Yukarı Dön
betulece Açılır Kutu Gör
Katılımcı Üye
Katılımcı Üye


Kayıt Tarihi: 24 Mar 2010
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 362
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 17 Nis 2010 Saat 21:45
Orjinalini yazan: humeyram humeyram Yazdı:

uzun sure aıleyle kalınca boyle oluyor..evlılık oncesı gunlerıne donuyosun ve hosuna gıdıyor.tekrar asıl duzenıne gecınce zor oluyor ben ılk cocugumda yasıydum bunu.2.annemde cok kalmıyorum gıdıp donuyorum sadece.bendede var aynı sıkıntılar cok bunalıyorum..hıcbısey yapmak gelmıyo ıcımden..ınan kac uzerıme bısey olmuyo gıyıcek bıseyım yok mazagalara gıdıyorum hıcbısey almadan gelıyorum..haklı olarak esımde kızıyo..ınsallah gecıcek bu donem..umudum var en azından..
 
geçici olmasını umut ediyorum..aynısını bende yapıyorum ... eşim normalde mağaza kıyafet dolaşmaktan nefret eder ; ben bişeyleralıyım diye kendisi giriyo artık mağazaya..
fazla kilolarda sıkıntı ve depresiflik yaşatıyo galiba : ((
Yukarı Dön
 Yanıt Yaz Yanıt Yaz Sayfa  123>
  Konu Paylaş   

Forum Atla Forum İzinleri Açılır Kutu Gör

  | İletişim | Reklam | Gizlilik İlkeleri Copyright 2007-2025 ® NETATÖLYE - Tüm hakları saklıdır. İzinsiz alıntı yapılamaz.