İkinci çocuk

galiba işin çok zor ama sana tavsiyem sakın onun kıskançlıgını anlamamazlıktan gelirmiş gibi yapma onunla konuşup onunda zamanında bu kadar küçük bir bebek oldugunu söle  onun büyüyüp abla oldugunu arteık kardeşiyle ilgilenebilecek kadar büyüdügünü fala nsöle emin ol bu kızını dinledirip kendine olan güvenini kazandıracaktır...ee sonra ne olacak dersen oda küçük bir anne olacaktır tecrübeliyim inan bana

Merhaba ayşegül bende iki çocuk annesi olarak yaşadıklarını çok iyi anlıyorum.Kızım 4  yaşındayken oğlum dünyaya geldi.Planlı bir hamilelikti.Öncesinde pedagog olan arkadaşlarımdan yardım aldım.Aralarının kaçyaş olması gerektiği konusunda hepside en iyisinin 4 olduğunu söylediler.Planlı bir hamileleik olduğu için hamileyken ve doğuma hazırlık süresince kızımı herşeye dahil ettim.Kardeşine aldığımız herşeyi beraber seçtik.Ama kıskançlık odu tabi normal olarak.Eğer olmasaymış yani dışa vurmasymış sorun o zaman başlarmış.Ondan yardım istemek , düşüncelerini paylaşmak arkadaş gibi, onun da dinlemek , yaptığın herşeyin sebebini anlatmak hafifletiyor krizleri.Anlıyorlar kendilerinin de birey yerine koyulduğunu görmek hoşlarına gidiyor. Zor bir dönem ama geçecek... Sen kalbini dinle... Bir de babaya da iş düşüyor tabi sen bebekle ilgilenirken oda büyükle ilgilenmeli.Sinema , tiyatro gibi... Arada  da tam tersini uygulayın...