Forum Anasayfası Forum Anasayfası > ARŞİV > Psikiyatri Uzmanı Dr. Özlem Mestçioğlu > Diğer Sorular
  Yeni Mesajlar Yeni Mesajlar RSS - oglum kendini cezalandırıyor:(
  SSS SSS  Forumu Ara   Kayıt Ol Kayıt Ol  Giriş Giriş

Kilitli Forumoglum kendini cezalandırıyor:(

 Yanıt Yaz Yanıt Yaz
Yazar
Mesaj
  Konu Arama Konu Arama  Konu Seçenekleri Konu Seçenekleri
ecoli Açılır Kutu Gör
Üye
Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 06 Haz 2009
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 22
Mesajın Direkt Linki Konu: oglum kendini cezalandırıyor:(
    Gönderim Zamanı: 09 Şub 2011 Saat 13:11

Merhabalar ,

Benim oglum 2 yasında. Ben calismayan bir anneydim, son 6aydir internet uzerinden kurmaya calistigim bir isim var, yine evdeyim ama oglumla eskisi kadar cok ilgilenemedigim zamanlar oluyor. evde dogdugundan beri calisan bir yardimcim var ve onun da benim kadar iyi ogluma baktigini dusunuyorum ya da bana tersini dusundurecek bir durumla karsilasmadim diyeyim.

 

ayrica yogun oldugum donemlerde onunla ilgilenen, onu cani kadar seven bir anneanne ve babannesi de var.

 

esim ise isi dolayisiyla sık sık sehir dısına cıkar ama evde oldugu zamanlarda oglu ile iletisimi cok iyidir, zamani cok verimli kullanirlar.Oglum da babasina cok duskundur.

 

Oglum sevgi dolu bir cocuktur, gerek yasitlarina gerekse etrafindaki diger insanlarla iletisimi cok iyidir.Kısacasi mutlu bir cocuktur. Ayrica cok da uslu bir cocuktur, sozumu dinler, o yuzden ona kızmami gerektirecek durumlari cook nadir yasariz. Benim sorum bu nadir anlarla ilgili...

 

Oglum son 1-2 aydır, yanlis birsey yaptigini dusundugu anda, daha ben ona birsey demeden kendine vuruyor. genelde yuzune tokat atıyor.

 

bu olay aslında 6 ay once biz onun istedigini yapmadigimiz zamanlarda bize vurmasiyla ve  örnegin arabaya takilip dustugu icin arabaya vurmasiyla basladi. bu aslinda ona anneannesi tarafindan ogretilmis bir oyun olarak basladi; kapiya carpti agladi diyelim, gidip beraber kapiyi dovuyorlardi. tipik bir turk ailesi davranis modeli...

 

bize vurmaya basladiginda bu durumu cok onemsemedik, bunun terrible2 dedikleri 2 yas sendromu ile ilgili olabilecegini dusunduk. sinirlendiginde bunu dısa vurmasi dogal bir davranis sekli gibi geldi ama kendine vurmalari sinirlendigi zamanlarda degil kendine uyguladigi bir ceza yontemi oldugu icin bizi cok tedirgin etti. sanki biz ona vuracakmisiz da o bizden once davraniyor gibi...( örnegin yere birsey doktugunde )

 

Ben aslında elimden geldigince onun tum isteklerini yapmaya calisan bir anneyim, ona ev icinde yasak olan hicbir sey yok,benimle diyalogu da cok iyidir, her erkek cocukta oldugu gibi ve ben onun yanindan hic ayrilmadigim icin, belki de 18 ay emzirdigim icin annesine asiri bir duskunlugu var, hep yanyana, dipdibe, dizdize olalim istiyor ama ben de insanim ve bazen sinirlerimin yıprandigi zamanlarim oluyor, arada ozellikle uyumadigi zamanlarda ( oglum geceleri cok gec yatar ve dogdugundan beri uyku problemleri yasiyoruz) ona bagirdigim oluyor. bagirdigim zamanlarda cok asırı tepki gosteriyor, cok agliyor. en ufak bir ses yukselmesine dahi hic tahammulu olmayan bir cocuk.

 

ve utanarak itiraf ediyorum ki bir seferinde cok dalgin oldugum bir anda sessizce gelip yuzume bir tokat indirdi, ben de refleks olarak onu biraz sert bir sekilde ittim, ustune 45 dakika kadar babasinin kucaginda agladi. Ben mi bu olaya cok takildigim icin algida secicilik yapiyorum ama bu olaydan sonra kendine vurmalari biraz arttı.

 

bunun disinda sevgisini cok guzel belli eden bir cocukken, uzuntulerini saklamayi tercih ediyor, ornegin ben evde yokken cok durgunlasiyormus, icine kapanıyormus. 

 

birkac kez babannesinde kaldigi oldu, o zamanlarda da cok durgunlasiyor, o neseli hali gidiyor ama eve dondugunde geri geliyor.

 

babasinin birkac gunden fazla sehir dısında oldugu bir donemde ben de ayni evde olmama ragmen baska bir odada cok yogun calistim, onunla cok ilgilenemedim, anneannesi ve babannesi beraber baktilar evimize gelip ama o donemde de cok mutsuzdu ve yemek yemiyordu, babasi eve geldigi aksam sanki o cocuk gitti yerine baskasi geldi, keyfi yerine geldi, yemek yemeye basladi.Devamlı babasiyla beni yanında istiyor.

 

Ayrıca kafama takılan bir konu da bence 2 yasında bir cocuga gore fazla soz dinlemesi, ornegin ben odada calisiyorken yanimda olmak istemesine ragmen cok ısrarcı olmuyor, birkac kere deniyor gelmeyi, odadan cikariliyor, baksa cocuk olsa kapiyi yumruklar, aglar, tepinir, o durumu cok cabuk kabullenip geri gidiyor ve icine kapanıyor. Ya da örnegin ben mutfak camında sigara iciyorum sen gelme annecim ben sigarami icecegim ve gelecegim diyorum, asla mutfaga girmiyor ve beni bekliyor.

 

cok uzattim farkindayim ama hicbir detayi atlamamak istedim.

 

sizce oglumun bu  asırı duygusal ruh halleri icin endiselenmeli miyim? ozellikle de kendini cezalandirircasina tokatlamasina??

 

vakit ayırdıgınız icin, ve cevabınız icin simdiden tesekkur ederim.

Yukarı Dön
özlemmestçioğlu Açılır Kutu Gör
Kıdemli Üye
Kıdemli Üye


Kayıt Tarihi: 10 Eki 2007
Konum: İstanbul
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 1320
Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 14 Nis 2011 Saat 16:56
şu anda benzer tavırları devam ediyor mu. çocuklar yaşananlardan önce kendini suçlar, oğlunuz duygusal yükü biraz fazla üzerine alıyor ve olumsuz duyguları(başklarına karşı) ifade etmekten kaçınıyor gibi, sevdiklerini olumsuz duyguyu iafed ederse kaybedeceğinden  korkuyor olabilir. kime karşı hissediyorsa olumsuz duygusunu ifade etme konusunda onu yüreklendirebilirsiniz
özlem
Yukarı Dön
 Yanıt Yaz Yanıt Yaz
  Konu Paylaş   

Forum Atla Forum İzinleri Açılır Kutu Gör

  | İletişim | Reklam | Gizlilik İlkeleri Copyright 2007-2025 ® NETATÖLYE - Tüm hakları saklıdır. İzinsiz alıntı yapılamaz.