Senin tepkine ne yazılabılırkı bende eee yazacak bişi bulamadım bide

 annemi ekler öle ağlarım

bazen derim ki yaşasaydı keşke bir köşede otursa hiç konuşmasa hastada olsa yatalakda olsa olsaydı sonra kendime kızıyorum bu benim istediğim ya o bunları istermiydi acı çekmeyi

dün babamın ölüm yıldönümüydü inan ki dün gibi ama gel görki koskoca 14 yıl geçmiş gitmiş hala çocuğum hala bıraktığı gibiyim özlemle dualarla hediyelerimi gönderiyorum keşkeler çok geride kaldı yazıyorum içimi boşaltacak biryer bulamadım kendi kendime soylendim olmadı duvarlarla resimleriyle konuştum olmadı haykıramadım bağıra çağıra ağlamak istiyorum olmuyor sadece sessiz sessiz ağlıyorum oma boğazım düğümleniyor olmuyor yeri hiç dolmuyor hep bir bşluk hep bir acı her an bir ses duyacağım gibi geliyor göremiyorum günlerdir yalvarıyorum Rabbime rüyamda bari göreyim görmüyorum çokk özledim çoook  içimdeki ateş yaktı kavurdu beni ne bayram istiyorum ne özel günleri annemi düşündükce hepten fena oluyorum evlilik yıl dönümleriyle  babamın ölüm yıl dönümü bir annemin acısına ortak olamıyorum gitmiyorum onun o halini görmek bile istemiyorum bakamıyorum ki yüzüne kestim sesimi tamam sustum duygusala bağladım bu aralar her şubatta olduğum gibi kusuruma bakmayın.

 

 

şengülcüm ne yaşadıklarını bilebilirim ne çektiğin acıları ama babasızlığı çok iyi bilirim eğer içinde bir nebze ona karşı sevgin varsa sen ara sor sen peşini bırakma hepimiz için yarınlar çok geç olabilir

 

 

 

 

 

gerçekten bilemedim bende şimdi hayattayken  baba olamamasımı daha çok acı verir,yoksa hiç olmamasımı....

yinede nefes aldığını bilmek rahatlatıyor beni sanki.......