Arkadaşlar Merhaba.

Kuralları o kadar iyi biliyor ki buna rağmen hep deniyor. Dün Burcu'nun dediği çok işime yaradı. Onu aklıma gelmişken paylaşayım. Mesela ben ağladığında ağlama diyerek uyarıyordum. Burcu "ağlayacaksan git diğer odada ağla" diyormuş. Bunu denedim etki süper. Hemen susuyor. Ama dışarıda hönk diye kalıyorum. Mesela bugün yemek yediğimiz yer azıcık serindi. Hırkasını giydireyim dedim. Bir bağırdı bir ağlama pozu yaptı kıyameti kopardı. Ama ben ısrarla hırkasını giydirdim. Asla vazgeçmedim. Sonra da susmasını tepki vermeden bekledim. İlgilenmedim. Bu kez gerçekten yaş akıverdi. O zaman ne yapacağımı şaşırdım. Ay çok doluyummmm

.  evet  zor bir dönem hele birde büyükler varsa yanınızda  dahada zorlaşıyor.Allah kolaylık versin....

Ben hala kıyamıyorum. Kulaklarımı  da kapatamıyorum. Disiplin konusunda eksik olduğumun farkındayım ama yine de dudaklar büzülüp gözlerimin içine bakınca şeker gibi eriyiveriyorum hemen. Allahtan anneanne ve baba disiplinli yoksa şımarık olacak iyice. Bide doğduğunda küvözde kalmıştı 9 gün çok hasret çektik hastaneden bi çıkalım hiç üzmeyeceğim yanımdan hiç ayırmayacağım demiştim 2 sene oldu o günlerin etkisini üzerimden atamadım herhalde. Canları sağolsun ben bütün gün çalışıyorum bi hafta sonumuz bide akşamları var oğlumla görüşebildiğimiz bırakayım tadını çıkarsın diyorum. Tabi bu durum kardeş şansını ortadan kaldırıyor orası ayrı.

Arkadaşlar, nasıl ne yazacağımı bilemediğimden değil de farklı bakış açılarını görmek için 2-3 kez herkesin mesajlarını okudum ve toparlayabileceğim cümlelerimi ve yazmaya başlayayım. Çok teşekkür ediyorum ilgilenen herkese.

Şimdi Nil'imizin 2 hafta önce kreşte sınıfı değişti. Yani Nil 22. ayına girince 22-26 aylık gruba alındı amaaaaa, oradaki öğretmenlerini çok seviyordu, daha doğrusu onlarla başladığı için onlara alıştı. Şimdi geçtiği grupta da çok iyi öğretmenler var tabi ki ama kuzucuğuma bunu anlatmak çok da kolay değil. Ilk hafta alışması açısından arada bir Nil yeni sınıfından eski sınıfındaki öğretmenine Adileeee Ablaaaaa diye bağırınca idare edip göndermişler. Nil’in arkadaşlarından 3 tanesi daha onunla aynı sınıfa geçiş yapmış ama Nil tam alışamamış. Yani belalı iki sendromu haricinde Nil sınıf değişimiyle ilgili de bir sendrom yaşadı. Yemek yerken önceki sınıfında küçücük güzel bir odadalardı ama şimdi kocaman yemekhanede yemek yiyorlar, diğer çocuklarla beraber ve Nil etrafı izlemekten keşfetmekten pek yemek yemez olmuş. Öğlen uykularında Adile Abla ve Ayşe öğretmenleriyle uyumak istiyormuş. Tüm çocuklar uyurken bağırarak Ayşaaaaa diye bağırıyormuş. Geçen hafta ve bu hafta biraz daha alışmış yeni sınıfına. Cumartesi günü buluşmada arkadaşların da duyduğu gibi Nil, ağlarken “babadeeee” diyordu ama 3 gündür onunla konuşa konuşa bunu da hallettik. Aslında anlamaz sanıyoruz ama konuşunca kuzucuklar herşeyi anlıyorlar. Yani bir de babaanne şımartması var ki bu da bir sorun. Tamam ayrı evlerde olsak ve haftada 1-2 kez görseler Nil şımarsın sonuna kadar katılıyorum ama biz< hep beraber yaşıyoruz ve babaannesi bilmeden çok hatalar yapmaya başlamıştı. O nedenle de eşim geçen gün çok güzel bir şekilde ifade etti ve artık biraz daha dikkat ediyor. Tabi ki ben eşime konuş demedim. Yoksa evde gergin bir durum olurdu. Ben de kayınvalidemi hatta bilenler bilir ben hep anne derim çok severim ama alıngan oluyorlar. Eşim aradaki köprüyü iyi kurar ve bu konuda da sancılarımızı azalttık son günlerde umarım değişmez. Mesela size birkaç örnek : Gezerek yemek istiyor ama ben buna müsade etmem. Kayınvalidem otur da ye der ilk başta mesela oturmaz Nil ağlar=emreder hemen lokma eline verilir. Ben duydum bu olayı anne otursun da yesin diye rica ederim. Nil’e bak annen kızıyor oturmadan olmazmış der. Ağlayınca da gel sen baş et ben edemiyorum offff der köşeye çekilip oturur. Hadiiiiii Ben ne yapacağım? Önce gidip Nil’I sakinleştir ardından mama sandalyesine oturt ve kırk takla devam et. Oysa kayınvalideme ben ne yapıyorsam sen de öyle davranabilirsin dedim. Ben de kızmıyorum ki çocuğa sonuçta. Sadece kurallara uyması için uyarılarda bulunuyorum ve kreşte de aynı şekilde davranıyorlar. Çok gözlemledim. Kreşte bu kurallara uyuyorsa evde de anlıyor demektir. Ama zayıf yönleri kullanıyor. Ben yapmaması gereken bir şeye kızınca koşup babadeeeeee diye feryat figan ağlıyor. Kızmak derken öyle sert de davranmıyorum gerçekten. Zaten ne kadar görüyoruz ki yavrumla birbirimizi? O zaman babaannesi gel kızım diye kollarına aldığında benim otoritem sıfır. Ama umarım Serhat’ın konuşması işe yarayacak. Mesela dedesi de Nil’I çok seviyor ama ağlayarak emrettiğinde hiç kanmaz. Bana hep doğrusunu yaptığımı söyler. Sağolsun çok iyi yetiştirdiğimi de hep bana hatırlatır. İşte babaanne faktörümüz de böyle ama sanırım artık beni anladı. Serhatın cümleleri aklımda değil ama çocuk karakteri şekillendirmeye çalışırken bize yardımcı olun gibi şeyler söylemiş. Açıkçası hoşuma gitti. Etkilerini de hafiften hissettim. Neyse ki Nisan başında Ayvalık’a gidecekler, başbaşa kalacağız.

Şimdi Nil’in cumartesiden sonra nasıl olduğunu anlatacağım şaşırabilirsiniz. Ağladığında ilgilenmiyorum ve hemen Burcu dünürüm dediğin gibi onun ilgisini çekececek ama sanki kendim oynuyormuşum gibi yapıyorum. O kadar etkili oluyor ki inanamazsınız. Yalnız dışarıda bu ağlama huyu berbat ve çözemiyorum. Ona da acil çözüm önerisi olanları bekliyorum. Bir kapalı mekana gittik diyelim montunu çıkartıyorum ağlıyor, hırkasını giydiriyorum ağlıyor ve etraftan bana bakan gözlerden rahatsızım. Öyle böyle bir ağlama değil ki… İşlem bitince de ağlamaya devam ediyor. Geçen gün yüzüm kıpkırmızı olmuş utancımdan arkadaşım Duygu sallama bakarlarsa baksınlar sen devam et utanma demişti o kadar yani. Orda da babadeeee diye başladı bunu susturmaya bir çözüm bulamıyorum. O kadar yani.

Pazartesi kreşten aldığımda bana koşarak sarıldı. Oysa geçen hafta bana gelmek istemediği bile olmuştu. Eve gittik güzelce yemek yedi neşeliydi. Hatta kaka, klozet bile deyip gidip orda bezi altındayken ıkınarak kaka yaptı ilk defa. Yani öğrettiklerini unutmadım anne der gibi baktı bana. Rutin yaptığım tüm işleri bana hatırlattı. Ağzım açık onu zledim. Ağzını silmeme izin vermezdi ama bana peçete dedi sil dedi ben bir kat daha mutlu oldum. Sonra diş fırçalamasını kendi hatırlattı, yatması gerektiği gibi yatmayı anlattı bana. Mutluluktan uçacaktım ve dün de çok güzel geçti. Yani onunla konuştuklarımı çok iyi anlamış gibiydi. Babasına anlattım babası da aferin kızıma diyerek teşekkür etti. Annesini üzmemiş benim güzel kızım falan dedi. Çok çok mutlu oldummmm.

Şimdilik tek sorunum sabahları veya geceleri arada uyanıp süt diye ağlaması ve ben süt yapana kadar deli gibi bağırması. Ağlarken de yine daha önce babaannemiz sütü getirdiği için “babadeeee” diye ağlaması. Bu arada babaanne uyanıp bize yardım ediyor ama endişesini Nil farkedip daha da çok ağlıyor. Hatta bazen Nil ağlayarak uyandığında bizim odamıza gelip, Nil ağlıyor diyor ki Nil bunu kendi odasından duyup daha da çok ağlıyor. Biraz bu konularda çalışmalıyım. 

Ya arkadaşlar, şöyle bir bakınca yazdıklarınıza gerçekten rahatladım. Bu yaşlar da geçecek ve ben açıkçası sağlıklı bir kızım olduğu için şükrediyorum. Sağlıklı çocuğa sahip olsam da çok yaramaz olsun diyen o kadar çok anne vardır ki… Biraz bencilce bir mutluluk ama ben sağlıklı çocuğum olduğu için çok mutlu oluyorum çoğu zaman. O nedenle herkesin anlattığı şeylerin birleşimi tek kelimeyle “SABIR” ve “ZAMAN”…

Yeniden bu konuda paylaşımda bulunan ve bulunacak olan herkese çok teşekkür ederim.

Sevgiler…

dünürler arası dayanışma   hoşuma gitti 

Zulal uzun zamandır yazdıklarını okuyordum ama yorum yazmıyordum. Ellerine sağlık canım. Sık kullanılanlarımda bir bilgi daha oldu bu konuyla alakalı.

çınar da bu gece gene yatmaya direndi. odasına götürünce ağlamaya başlıyor, girip yatagına yatmak istemiyor.. ne oldu bu kadar bilmem. odasında korktugu birşey var dicem ama kolay kolay korkmaz. gündüz güzelce yatıyor ama saat 10a yaklaşırken huzursuzluk başlıyor ve uyumak istemiyor. ben de ağlayınca çıkardım odadan salona gitti. babası maç izliyordu. ben de oturdum geldi dibime uzandı.. kaan da kovaladı beni sen çık odadan diye.. geldim oc başına yaklaşık 15 dk sonra kaan geldi ve çınar uyudu kanepede sen gittiğinden beri diye.. ilgisini dağıtacak şeyler varken hiç uyumazdı şaşırdım kaldım.. yaa değişiyor huylar sanırım.. çok zorlu bir süreçteyiz bakalım bu gece ne yapacak. gerçi muhtemelen uyur. diş sıkıntısan dolayı diye de düşünüyorum abim ağrı kesici ver yatmadan dedi ve verdim. belki bu gece ilaç onu huzurlu uyutur

Arkadaşlar benim oğlumda 20 aylık. Bu dönememe giriyoruz acaba. Bir çok şeye ağlaymaya başladı, yemek seçiyor (eskiden iştahı çok güzeldi ). En kötüsüde geceleri uyutamamam. geceleri bana işkence gibi geliyor sabah 6 da kalkıp işe gideceğim bizim uyuma saatimiz 1 gibi. Uyuduktan sonra uyanmıyor taaakiii sabah 10-11 e kadar ama bana ne fayda... geç kalktığı için öğle uykusuda gecikiyor öğleden sonra 4-5 gibi kalkıyor , benim geceleri uyutmam ise kabus... ne yol denemeliyim bilmiyorum.

Duygucum ben istemiyorum yanımdan ayırmayı zaten bütün gün işyerinde özlüyorum resimlerine bakıp hasret gideriyorum gecede görebildiğimiz kaç saat ki yanımda yatsın boşveriyorum. Bırakıyorum doyalım birbibirimize zaten dalınca yatağına alıyoruz. Yemek sorunu çok fena bizmkisi bakıcının yaptığını bile yemek istemiyor bazen. Bir gün önce yapılan yemeği yemiyor. Bi gün sevdiğini başka gün sevmiyor bu konuda keyfini yapmak bayağı zor oluyor. Aslında tepki vermsi de hoşuma gidiyor. Pısırık olacak değiller ya. Tabi tepki koyacaklar çocuk oldukları için sınırlarını bilmiyorlar o kadar. Olan bize oluyor bu arada. Bir dönem saç sekme hevesi vardı. Güzel güzel oynarken bir anda saçımı olanca gücüyle çekiyordu. Bir gün parmağını hırsla gözüme soktu. Biraz kızarak biraz dikkatini dağıtarak biraz tepki vermeyerek çözdük galiba.

dün başımdan komik bişi geçti size komik gelir ama beni sinirlendirdi. oğlumu uyuttum büyük uğraşlar sonunda eşimin eve gelmesine az vakit vardı aradım zile basma burak uyudu diye. telefonu kapattım zil çaldı bizimzilde durmak bilmiyo okadar uzunve yüksek sesli. 12 numarayız açarmısınız dedi. gülimmi ağlimmi başka zil yok 28 zilden bizimkini buluyolar buda ilk değil.

Hiç düşünme boşver aşlecek birlikte yatın gitsin

Güzelim bu dönem de geçecek bir bakmışsın büyüyüvermiş. Sen sadece olayı akışına bırak. İnan bana o zaman rahatlayacaksın. Yanınızda soba nedeniyle de kalsa bir gün ayrı odada olacak kuzucuk. Uykularında da yaşadığı günlük olayları gerçek sanıyor ve ayırt edemiyor. Gerçekmiş gibi düşününce de korkuyor. Anlamaya başlaması da yaza ancak. Çünkü konuşup dert anlatacak inşallah. O zaman sen de mantığını söylersin nasılsa. Umarım herşey kolay gelişir hepimiz için.

aslında konuşunca herşeyi anlıyorlar.. daha biraz önce belmayla msn de konuştuk bu konuyu.. o örnekleri burda da vereyim..

sonra habire elektrikleri yakıyor. özellikle de dışarı çıkmadan önce kargaşa oluyor yaa.. hep atlıyorum ışıklara bakmayı eve bir geliyoruz dışardan bu arada bütün ışıkları yakmış çıkmadan önce.. dedim elektrikçi amcalar bu ışıklar yandıkça bizden para istiyor.  bütün paramızı onlara verirsek sana oyuncak alamayız, biter paramız dedim.. şimdi akşamları otururken bile gidip ışığı kapatıyor 

2 örnek de para ile ilgili oldu ama aklıma bir an bunlar geldi

demem o ki herşeyi anlayıp dinliyorlar aslında, yeter ki işlerine gelsin.. işte o zaman tam gaz uyguluyorlar