kızım artık bayağı konuşuyor. her kelimeyi söylüyor. şuanda 3 kelimeye kadar cümle kurabiliyor ama isteklerini çok rahat anlatıp, bizide çok iyi anlıyor.

2 hafta öncesine kadar sadece kelime söylüyordu. zaten anne baba kelimelerini bile 1 yaşından sonra söylemişti. daha önceden çocukların 180 tane kelimeyi hafızasında tutmadan cümle kuramayacağını duymuştum. bende üzülüyordum hemen cümle kuramayacak ve konuşması 2 yaşını geçecek diye... fakat herşey bir anda oldu. bir akşam işten çıkınca durakta otobüsü çok bekleyip eve geç kalmıştım. yolda beni aramışlar tabii ben duymamışım. eve gidince merdivenlerde kızımla karşılaştım ve bana senii ayadıkk (seni aradık) dedi. ben şaşkın bi şekilde donup kaldım. çünkü 2 kelimeyi bir arada ilk defa söylemişti. o an 2 kelime bile olsa çok mutlu olmuştum. sonra devamı çorap söküğü gibi geldi. şimdi hiç susmadan sürekli konuşuyor. 

inşallah çok uzun cümleler kurduğu zamanıda görürüm. 

allah bekleyen herkese bu duyguyu tattırsın. emeklediği,yürüdüğü zamanı görmek gerçekten güzel ama konuştuğunu görmek inanın çok çok daha güzel...

gözün aydın canım

artık 2 dakika sussun diye bakarsın

 

uzun süredirde yemeklerini kendi yemek istiyor. kendim yicem diyerek bize ellettirmiyor. döke saça yesede ben çok mutlu oluyorum. yemeklerin çoğunu tanıyor artık adıyla söyleyip onu yicem şunu yemicem diyor.

 

 

 

soru soracağı kesin canım  ama konuşsun yeterki ben razıyım. inşallah allah bizimde bol bol konuşup sohbet ettiğimiz zamanı gösterir.

 

 

derin kızımızada maşallah... siz bizden daha tecrübelisiniz tabiiki canım. bende kızımın anne konuşabilirmiyiz dediğini duyarmıyım acaba. valla oda benim elimden zor kurtulur.