Çocuğunuza nerede nasıl davranması gerektiğini uygun bir dille anlatmaya çalışın. Kibar olmasını ona öğretirken sizin de uygun davranışlar içinde olmanız gerektğini asla unutmayın. Örneğin, çocuğunuz masada geğirse ona dönüp "kaba olma, özür dile" diye tepki vermek sizin adınıza çok da kibar bir davranış olmayacaktır. Bu nedenle çocuğunuza uyarıda bulunmak için şöyle diyebilirsiniz:

"Geğirmek hoş bir davranış değildir, bunu yapmamaya özen göstermelisin, eğer yanlışlıkla yaptıysan etrafındaki insanlardan mutlaka özür dilemelisin."

Çocuğunuzu uygun olmayan bir cümle kullandığında, çocuğunuzun söylediği cümle daha uygun ve kibar bir dille ona tekrar söyleyin ve çocuğunuza "bunu mu söylemek istedin" diye sorun ya da "böyle söylemeni tercih ederdim" deyin.

Çocuğunuzun yapmadığı davranışlarda ona bağırmak ve sinirlenmek yerine ona yapması gereken davranış tekrara söyleyin ve bunu belirli aralıklarla tekrar edin. Ona bağırmak pek de kibar bir davranış olmayacaktır.

Bazen çocuğunuzun yaptığı yanlışlar onun elinde olmaz. Örneğin, küçük yaşlarda bir şeyler yerken etrafa dökmek çok yanlış bir davranış sayılmaz. Çünkü bu yaşlarda çocuklar yeterince gelişmiş motor becerilere (el-kol-bacak kaslarının kontrolü) sahip değillerdir. Bu nedenle ona kızmak ya da davranışlarını düzeltmesi için sert uyarılarda bulunmak anlamsızdır. Onun yerine motor becerileni geliştirebilevcek aktiviteler yapmak en önemlisi.

Çocuğunuzun kibar olmayı sizden öğreneceğini, sizi örnek alacağını ve taklit edeceğini yazının başında vurgulamıştık. Çocuğunuza model olduğunuz asla unutmayın, kendi sosyal ilişkilerinizde çocuğunuza öğretmek istediğiniz şekilde davrnamaya özen gösterin.

Çocuğunuza yapacağınız uyarıları mümkün olduğunca çok başbaşayken yapmaya dikkat edin. İnsanlar içinde yaptığınız uyarılar çocuğunuzun kendine olan güvenini zedeleyebilir ya da size karşı tavır takınmasına ve davranışı tekrarlamasına neden olabilir.

Akşama çok öenmli bire yere davetlisiniz ve çocuğunuzun bazı uygunsuz davranışlar yapmasından endişe ediyorsunuz. Bu durumda çocuğunuzla konuşarak akşama hazırlanabilirsiniz. Çocuğunuza gideceğiniz yerin çok önemli olduğunu ve ondan beklediğiniz davranışları ona söyleyebilir, çocuğunuzdan bu konuda söz alabilirsiniz.

Çocuğunuzdan kibar olmasını sadece arkadaşlarınız yanınızdayken istemeyin. Bunu hayatınızın içine entegre edin ve çocuğunuzdan bu davranışları sürekli göstermesini isteyin.

Çocuğunuza nasıl davranması gerektiğini söylerken ona karşı kibar olmalı, böylece sizin tavrınızı yapay değil içten olduğu hissi çocuğa verilmelidir. Örneğin, komşunuzun çocuğunuza bir hediye eldığını varsayalım. Hediye kutusunu gören çocuğunuz komşunuzun elinde kutuyu kaptığı gibi açmaya başlıyor. Tabii bu durumda siz utanıyorsunuz, Çünkü çocuğunuzun hayatında hiç hediye paketi görmemiş biri gibi hediye paketini açıyor olması, dahası komşunuza hiçbir şekilde teşekkür etmemiş olması sizi çok rahatsız ediyor. Ancak burada şöyle bir dialog hiç uygun olmayacaktır.

Anne: bırak şu paketi, çıldırmış gibi davranıyorsun. Ayşe Teyze'ye ne demek gerekli?

Çocuk: teşekkür ederim.

Anne: evet, şimdi oldu.

Oysa ki bu tip bir konuşma yerine siz kendiniz komşunuza teşekkür edebilirsiniz, komşunuz gittikten sonra da çocuğunuza nasıl davranması gerektiğini açıklayabilirsiniz, hatta çocuğunuzu komuşunuza bir teşekkür kartı hazırlamak için motive edebilirsiniz. Eminim komşunuz çocuğunuzun hazırladığı bu kartı görünce hem çok şaşıracak hem de çok sevinecektir. Ayrıca çocuğunuzun daha önce yaptığı pek de kibar olmayan davranışı unutacaktır. Bu sırada çocuğunuz da nasıl davranması gerektiğini kibar bir yoldan öğrenecektir.

Cohn, Lisa. A mouthful of peas. http://www.realwriters.net/manners1.html