İyi çalışmalar,

Biri 27 aylık diğeri 1 aylık 2 kızım var. Oldukça zor günler geçiriyoruz. Doğuma 3 ay kala yeni doğacak bebeğimiz ve bakımı hakkında bilgi vermeye başlamıştım. Defalarca karnımı öpüyor ben de sabırsızlıkla beklediğini düşünüyordum.tabi bunun kıskançlık problemi yaşamayacağımız  anlamına gelmediğini biliyorum.birtakım bebeksi davranışlarını,inatçılıklarının artmasını normal karşılıyorum ancak kızım oldukça hassas bir yapıya sahip.normalden çok daha fazla etkilendiğini düşünüyorum.sebepli sebepsiz avazı çıktığı kadar bağırarak ağlıyor  ve ne yapsam dikkatini başka yöne çekemiyorum.görmezden geliyorum olmuyor,sarılmak istiyorum kabul etmiyor,bin bir cesıt oyun yapıyoruz gene olmuyor.bu ağlama krizleri gün içersinde defalarca tekrarlanıyor 1 saat aralıksız ağlıyor ve gece uykusundan da aynı şekilde bağırarak uyanıyor saatlerce sakınlestırmek ve tekrar uyutmak için uğraşıyoruz.gözünden uyku aksa da uyumayı reddediyor.gece 4 lere kadar ayak diriyor.bu arada diğer kızımız da geceleri nerdeyse hıc uyumuyor.sürekli kucakta gezdirmek zorunda kalıyoruz ağlamaması için.biz onca yorgunluğumuza  ve uykusuzluğumuza rağmen saçma isteklerine kızmıyor ve nerdeyse bağırmıyoruz bile ,.sabrediyoruz hep. Çünkü su an çok zor bir donem gecırıyor.her fırsatta onu sevdıımızı soyluyoruz.ama bu ağlama krizleri beni çok uzuyor.ona bellı etmemeye çalışıyorum nerdeyse hergun ben de oturup ağlıyorum kulaklarımda sürekli ağlama sesi var artık.bu donem kızımızın bır sakınlestirici kullanması dogru olur mu yoksa bu duyguları yasaması mı gerekır..lütfen onu nasıl sakınlestirebıleceğımız konusunda bır yol gösterin.

 Kardesını öpmesine ,okşamasına izin veriyorum,emzirirken onunla konuşuyorum.eve misafir geldığınde kasları çatılıyor sadece ona gelen hediyeleri açmama rağmen  üzerindekileri ısırıyor,sehpaları koltukları ısırıyor. Onu oyle görmek benı mahvediyor.çaylarını halıya dokuyor hele ağlamaya başladı mı misafirler dahil herkes onu sakınlestrmek ıcın seferber oluyor.

 Samca sapan ısteklerde bulunuyor(benım diş fırcamı kullanmak, gecenın 3 unde banyo yapmak,kıyafetlerını cıkarıp sadcece bezıyle dolasmak,salıncagına bınıp uzeıne palto giymek….vs vs) istediği olmazsa kıyamet kopuyor ve gene sakınlestrmek ıçın saatlerımız gıdıyor.bu donem her istediğını yapmak doğrumu,ilerde bunu  kullanır mı bize karsı.

  Bu yorgun ve uykusuz olduumuz donemde anneanne ve babaanneden yardım alıyoruz onlara karsı cok ıyı ama bizi reddedıyor.gitmemızı soyluyor. Babasıyla arası cok ıyı olmasına ragmen su an onun sarılmasına bıle tepkı gosterıyor.anneanne ve bababanne olmadan kalmayı da denedık bırsey değişmedı.birimiz gece bebekle ılgılenırken  diğerımız onun odasında yatmayı denedık gece bagırarak uyanmaları bıraz daha azaldı.onu nerde yatırmalıyız? Bu arada gece boyunca bebekle ılgılendığımızı goruyor ama baska alternatifimiz yok çünkü çok gaz  problemimiz var. Farkındayım bütün üzüntüm yorgunluğum bebegı de etkılıyor onu d ahuzursuz yapıyor ama  Butun ılgıyı bızden beklıyor.bizim yorgunluktan dayanacak halımız kalmadı. Birkac gunluğüne anneanne ya da babaannede kalması bebeğın olduğu ortamdan uzaklasıp değişıklık olması adına ıyı olur mu yoksa kendını daha da dıslanmıs hıssedıp olumsuz etkı yapar mı? ? gun boyu ev ıcınde de değil aslında arkadaşlarının evine gdıp oynuyor ,dışarıya çıkıyor ama değisen birsey olmuyor.

 Bu donemı nasıl atlatacagımız konusunda yardımcı olun lütfen .hatalı davrandığımız bır nokta var mı .

simdiden tesekkurler

  bu krızler esnasında nasıl davranmamız gerekıyor