Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat

Sabırsız, sinirli ve mutsuz bir anne oluyorum

Nereden Yazdırıldığı: Anne Olunca Anladım
Kategori: Genel Konular
Forum Adı: Biz Bize Sorularımız
Forum Tanımlaması: Çocuklarımız hakkında birbirimize sorularımız...
URL: http://www.anneoluncaanladim.com/forum/forum_posts.asp?TID=23182
Tarih: 29 Tem 2025 Saat 00:40


Konu: Sabırsız, sinirli ve mutsuz bir anne oluyorum
Mesajı Yazan: rabisp
Konu: Sabırsız, sinirli ve mutsuz bir anne oluyorum
Mesaj Tarihi: 05 Nis 2010 Saat 14:49

Merhaba,

Çalışan bir anneyim, 11 aylık bir bebeğim var ve annem bakıyor. Şu dönemde çok sıkılıyorum ve bebeğim de çok yorucu oluyor. Durmuyor, ağlıyor, sürekli kucakta durmak istiyor, sürekli beni yürüt diyor, uyumuyor, ne istediğini anlamıyorum.Ne yapsam durduramıyorum. Doğumundan bu yana sakin bir bebekti. Bundan 2 ay öncesine kadar kendi kendine uyurdu, oynardı. Davranışlarının bu kadar değişmiş olması beni çok üzüyor. Sanki gitgide kötüye gidecekmiş gibi.  Ve bazı dönemlerde sabrım tükeniyor, maalesef bebeğime bağırıyorum. Bebeğim yüzüme bakakalıyor ve daha çok ağlıyor. Böyle zamanlarda bırakıp gidesim geliyor.
 
Bebeğimi korkutmaktan, onun dünyaya güvenini sarsmaktan çok korkuyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Böyle suçluluk hissetmek de beni çok üzüyor.



Cevaplar:
Mesajı Yazan: Ziyaretçi
Mesaj Tarihi: 05 Nis 2010 Saat 14:57
canım zaman zaman hepimiz geriliyoruz.malesef bu küçük yaramazlar bizi anlayamıyorlar.bir de çalışıyorsun iş yorgunluğu eve geliyorsun minik afacan durmak bilmiyor.hepimiz yaşadık ve yaşıyoruz.huyda değiştirecektir bebeğin hiç şaşırma.çünkü büyüyor.ama sen ona bağırdıkça o da hırçın ve asabi olmayı öğrenecektir.sinirlendiğin zaman odayı terketsen biraz hava almak için 1 dk bile olsa balkona çıksan iyi gelir belki.yada yürümek istediği zaman ona yerde oyun oynayabileceğiniz birşeyler bulsan sende kuzucuğunla dinlenerekte oyun oynayabilirsin.bilmem aklıma bunlar geliyor.DisapproveDisapproveDisapprove


Mesajı Yazan: hülya
Mesaj Tarihi: 05 Nis 2010 Saat 15:03
Arkadaşım öncelikle rahatla canım... oğluşun ayaklanıyor ve muhtelemen dişleri atağa kalktı. bebeklikten çıkıyor bu nedenle sen daha çok yoruluyorsun. seni öyle anlıyorum kii en azından şanslısın annen yanında ve yavruna bakıyor. Ben memleketten çok uzakta bakıcı ile bebeğimi büyütüyorum. artık bebek denmez benim oğluşuma. dönem dönem bu sıkıntıları hepimiz yaşıyoruz bunu bil. işyerinin stresi, eşler arasındaki sorun, maddi sıkıntılar vee en önemlisi kendimize zaman ayıramamın verdiği bunalım öfke olarak ortaya çıkıyor... kendine vakit ayırmak için annenden yardım iste hafta sonu 1-2 saat kendine ayır. sinamaya git veya gez arkadaşım... inan sen mutlu olursan bebeğinde mutlu olur. ben ilk zamanlar bunu yapmadım dedim kiii zaten oğlumla kısıtlı zamanım var birde bunu bakıcısı ile geçirmesin dedim. ama hata ettim daha çok bunaldım. şimdi 15 te bir veya ayda bir kendime 2 saat ayırıyorum. senki daha şanslısın annen yanında


Mesajı Yazan: demrem
Mesaj Tarihi: 05 Nis 2010 Saat 15:14
aynı donemlerı galıba her anne yasıyor. benım oglumda uyumaz sureklı kucakta gezerdı evde aglarken sınır krızı gecırmıstım bıkac kere. annen sana baklımda yardımcı oluyorsa arada cık dolas, ama cocuguna bagırma onu korkutmaktan baska bıseye yaramaz. bu gecıcı bır donem ve yavrun bılerek ezıyet etmıyor. zor bır donemdesın Allah yardımcın olsun tyekrar
bunalınca gez hatta esın gelınce ona emanet et bebegını dısarıda hava al arkadasına gıt azıcık otur gel ıse yarayacaktır emınım



Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat