Gebeliğimin 36. haftasına kadar doktoruma normal doğum yapmak istediğimi söyledim ve o  da normal doğum olarak izleneceğimi söyledi. Ancak 36. hafta kontrolumde bana plasentanın yaşlandığını, bebeğin defleksiyon gelişinde olduğunu, rahim açıklığının başladığını dolayısıyla önümüzdeki hafta sezeryanla doğum olacağını söyledi.

Ben buna çok üzüldüm ve başka bir hekime kontrole gittim. Diğer hekim, yaşlanmanın ve 1 cm açıklığın bir problem olmadığını, defleksiyon gelişinin de ancak doğum başladıktan sonra anlaşılacağını söyledi. 37. haftada sezeryana alınmam için bir neden yokmuş.

Kendi doktoruma tekrar gidip normal doğum konusundaki kararlılığımı söyleyecektim ki, doktorum buna ek olarak benim tansiyonumun 15/10 olduğunu bebeğin kalp atışlarının 160-180’lerde olduğu için bebeğin strese girdiğini acilen sezeryana girmem gerektiğini söyledi, bizi korkuttu ve ben sezeryana girdim.

Öyle acil bir doğuma hiç hazır değildim. Daha benim eşyalarım bile hazır değildi. Doğuma gelecek yakınlarım şehir dışındaydı. Sezeryan sonrasında bakımımızla ilgilenecek kimse yoktu.

Ertesi sabah epiduralle sezeryana girdim. Epidural kataterin takılması sırasında nasıl bir şey olduysa bilincimi yitirim, tansiyonum ve kalp atışlarım düştü. Bana ameliyathanede adrenelin vs yapılarak bilincim, tansiyonum düzeltildi.

Doğumdan sonra oğlum sağlıklı olmasına rağmen 37 haftalık ve doğmaya hazır olmadan doğduğu için çok endişeliydim. İlk dört gün sütüm gemedi. Çocuğum 3 kilo doğdu ancak 6. Gün 2 600 gr olmuştu. Bana bakacak doğru dürüst birilerini ayarlayamadığım için yardıma gelen akrabalarım bana destek olmadıkları gibi sürekli moralimi bozdular. Çok ağrım vardı. Tek başıma hareket edemiyordum.  Çocuğumu besleyemiyordum. Kendimi çok ama çok çaresiz hissediyordum.

Bunlar geçti. Çok Şükür çocuğum şimdi sağlıklı, anne sütüyle besleniyor.

Ancak ben sonradan doktorumun seyahat planı nedeniyle beni erken sezeryana aldığını anladım. Bunu bir türlü hazmedemiyorum. Benim yavrum ve ben doğuma daha hazır olabilirdik. Oğlum anne karnında daha çok büyümüş olabilirdi. Benim sütüm daha erken gelebilirdi. Oğluma daha iyi bakabilirdim.

Kimin anne karnında büyüyecek küçücük bir yavruyu kendi keyfi için oradan kesip almaya hakkı var?

Şimdi ben tansiyonum tek bir kez 15/10 çıktığı için yada bebeğin kalp atışları tek bir kez biraz yüksek çıktı diye acil sezeryan yapılır mı bunu anlamak istiyorum?

Böyle bir şeyin kadın doğum doktorları arasında çok yaygın olduğunu biliyorum ve bu konu da nasıl bir duyarlılık yaratabiliriz, hiç değilse başka kadınların böyle şeyler yaşamaması için neler yapılabilir?

Hem anne hem de bebek sağlığı için çok önemli olan bu konuda bir şeyler yapılmalı diye düşünüyorum.

çıldırmamak mümkün değil bunlar nasıl doktordur nasıl bir vicdandır ben anlayamıyorum.ne yazık ki günümüzde güvenilir doktor bulmak çok ama çok zorlaştı.insan sağlığı,psikolojisi,seçimleri bu kadar değersiz mi.elbet bu yaptıklarının bedelini bir şekilde ödeyeceklerdir .

doktorumun ayaklarının altını öpmek istiyorum sonuna kadar normal doğumu destekledi bana. normal doğum sırasında ıkınamadım kadında benle bir ıkındı ve sonunda kızım doğdu allah ne muradı varsa versin doktorumun

Doğumda doktor çok önemli. Çevremde arkadaşlarımdan gördüğüm, doktorların anne adaylarını yanlış yönlendirdiği, korkuttuğu , ve bu sayede anne adayını sezeryana ikna ettiği.