|
hocam,
oğlum 31 aylık. son 20 güne kadar gayet uyumlu bir çocuktu. sebepsiz yere ağlamaları yoktu. doğduğu günden beri çok düzenli uykusu var. hiç uykusuzluk çekmedim. ama şu son zamanlar beni bezdiriyor. uykuya dalarken çok zorlanıyo. sürekli ağlıyor. git seni istemiyorum diyo tekmeliyo. kendi haline bırakmak istediğimde de yapışıyo gitme diye. her gece gecenin bi vakti uyanıp yanımıza geliyo bizimle yatmak istiyo. niye geliyosun diye sorduğumda "hayalet az kalsın camdan içeri gircekti. zor kaçtım" diyo. dün gece saat 2 ye kadar uyumadı. sürekli ağladı. sonra da 6 da uyandı. "git seni istemiyorum" krizine girdi yine. sabırla yaklaşmaya çalışıyorum ama neden böyle olduğunu anlamıyorum.ben çalışıyorum annem bakıyor. 27 aylıkken tuvalet alışkanlığını kazandı geceleri yapmıyordu. ama annem gündüz uykusunda bağladığı için geceleri de yapmaya başladı. mecburen geceleri de bağlıyorum. bu hırçınlaşmaya başladığı zamandan itibaren tırnaklarını da yemeye başladı. benim çalışmama karşı tepkisini bu şekilde mi gösteriyo? bir pedagoga mı gitsek acaba? (annem de ben de babası da çok ilgiliyiz. gündüz annem sürekli oyun oynuyo. akşamları da babası da ben de sürekli ilgileniyoruz ilgisiz bir çocuk değil yani)
başka bir durum daha var. benim 2 tane oyuncak bebeğim var. şimdi onlar dikkatini çekmeye başladı. bir kaç gündür onlarla oynuyor odasında. ben gidince sanki suç işlemiş gibi kafasını önüne eğip oturuyo. gizli gizli izledim. yatağına yatırıyo. kendisi yanına yatıyo. konuşuyo. ama ben gidince yine utanıyo. bunun sebebi nedir?
uzun oldu biraz ama yardımcı olun hocam lütfen.
|