Kadir Hocam,
Şu anda 6 ve 4 yaşında olan iki çocuğumu, bebekliklerinden bu yana sizden okuduklarımız ışığında büyütüyoruz. Rutin kontroller ve aşılar dışında şimdiye kadar doktor, hastane ve ilaç yüzü görmedik.
Kızım ile ilgili bir konuyu danışmak isterim. Kızım 49 aylık. Algılama, duyma, konuşma, cümle kurmada herhangi bir eksikliği yok. Anne babadan ayrılma sorunu yok. 40 aylıkken anaokuluna başladı. Okula abisiyle birlikte, severek gidiyor. Okula başladığından beri sınıf arkadaşları ve öğretmenleri ile konuşmuyor, hatta sınıftaki etkinliklerin ve oyunların bir kısmına katılmıyor, sadece izliyor. Resim yapma, yılsonu gösterisi, dans gibi bazı etkinliklere katılıyor. İlk zamanlarda sadece okulda olan bu konuşmama durumunu, daha sonraları yakın çevremizdeki insanlarla da yaşamaya başladık. Daha önce konuştuğu komşumuz ve kızı ile artık konuşmuyor. Bunun yanında oyun oynuyor. Göz teması, vücut dili ile iletişim kuruyor. Bir defasında çok yabancı olduğu kalabalık bir ev ortamında annesinin kucağında yüzünü dahi göstermedi.
Evde anne, baba, ağabey, anneanne ile konuşuyor. Fakat evde misafir varsa, bizlerle de normal konuşmuyor, kulağa fısıldıyor. Şimdiye kadar hafif telkinlerde bulunduk, negatif etki etmemek adına ısrarcı olmadık. Nasıl bir yol izlemeliyiz?
Teşekkürler.
|