Toplumda böyle olaylara alışmak gerektiğini düşünmeye başladım.

Kızıma 8 aylık hamileyken dolmuşa bindik eşimle.. Dolmuş, zaten balık istifi vaziyetindeydi, en son binenlerden biriydik biz de... Hamileyim dememe gerek yok, zaten karnım koca bir tepe gibi... Ben biner binmez oturanların, ya yere ya pencere tarafına bakmaya çalıştıklarını farkettim ve sinir oldum.

Güya beni görmemiş olacaklar, yada gözgöze gelmeyeceğiz ki kalk demeye fırsatım kalmasın.
En arka köşede oturan bir bayan, bana seslendi: Lütfen buraya gelin, diyerek kalkmaya çalışıyor. Ben de :Teşekkür ederim rahatsız olmayın, şu dolmuşta en son kalkacak kişi sizsiniz, bakın kaç tane genç, başını çeviriyor kalkmamak için dedim. Dolmuş zaten kaç metrekare bir yer, sesimi herkes duydu tabi. ona rağmen kimse oralı olmadı


ve ben ayakta yolculuk yaparak evime ulaştım.
Kalk deseniz bile bön bön suratınıza bakan kişiler var toplumda malesef...