Size soruyu soran dallamaya iyi dileklerimi ileteyim önce
salak tiplerden nefret ederim
Bu konu tam benlik,8 buçuk ay hergün,hatta pazarda dahil hep otobüslerde yolculuk yaptım...Öyle sabah gideyim akşam döneyim değil,sürekli indi bindi yaparak...Eminönü,Şişhane,Mecidiyeköy,Aksaray vs.hele Tahtakale ve sirkecideki hanların merdivenlerini çıkarken gözümden yaşlar geldi sancıdan.....
Neyse otobüsler çoğunlukla dolu olurdu,bi Allahın kulu yer vermezdi,sıkış sıkış karnımı koruma çabasında yolculuk ederdim...Eşime hep söylerdim abartma derdi,bi keresinde onunla yolculuk yaptım yine yer vermediler,söylene söylene bi hal oldu ama genede yer vermediler

..
Bi keresinde Şişlide otobüsü kaçırdım,el ettim durmadı,bende adliyenin ön tarafından diğer caddeye geçtimki öteki durakta yakalayım,koşa koşa gittim yakaladım 7 aylıktım şoför bilseydim dururdum hakkını helal et dedi


Vel hasıl bende o kadar çok hikaye varki,bi keresinde yaşlı bi kadın yer verdi bana gençler utansın diye,yinede o kadına bile yer vermezlerdi

ha çocuk doğduktan sonrada dururm değişmedi,hatta gecen kucağımdaydı koca çocuk ''zuhal karnımdayken ayakta daha rahattım ben''dedim bağıra bağıra,sonuç 1 saatlik yolda çocuk kucamda geldik,birde inecekleri zaman yer veriyolarya küfrediyom artık resmen suratlarına
