seni çooooooook iyi anlıyorum....
benim emzirme hikayem özetle şöyle:
sezryanla doğum yaptım, ben kendime gelmeden hemşireler oğluma biberonla mama vermişler. ben kendime gelince sürekli denedik ama oğlum bir türlü mememi emmedi! pompayla sağıp verdim az az... ama benim sütüm 30 ml bile çıkmıyordu. yinede çok uğraştım nekadar sağdıysam verdim ama mememi bir türlü emmedi. çeşit türlü pozisyon denedim olmadı. silikon meme ucu denedim olmadı. 1 ay sonunda bende damla süt kalmaDI!!!
çok üzüldüm çok ağladım, halbuki moral çok önemliymiş....
sürekli gelen giden oldu, akıl veren çok oldu, dinlenemedim. süt için dinlenmek te çok önemliymiş....
çok araştırıp okumama ve meme küçüklüğü ve içe dönük meme ucuyla emzirmenin alakası olamadığını öğrenmeme rağmen yeteri kadar inanamadım belkide emzirebileceğime., inanmak ta çok önemliymiş...
1 ay da sütüm bitti ama emzirememe hikayem bitmedi. tam bir yıl boyunca emzirmeyle ilgili her haber de ve her görüntüde ağladım, sürekli kendimi suçladım. oğlumun yaşadığı en küçük bir sağlık probleminde emziremedim diye oldu dedim.
şimdi oğlum 15 aylık. çok sağlıklı, hem fiziksel hemde zihinsel olarak yaşıtlarının ötesinde, ama en önemlisi sevgi dolu ve mutlu.... bence en önemlisi bu!
şimdi artık üzülmeyi bıraktım, oğlum sağlıklı diye seviniyorum....
keşkeler var ve de hep olacak....
keşke daha çok güvenseydim sütüme, daha çok inansaydım, daha çok deneseydim.
ikinci çocukta emzirebileceğimi biliyorum, çünkü artık buna çok inanıyorum....
Düzenleyen bartus-n - 11 Ara 2009 Saat 22:56