2 hafta önce “Kuzum beni bırakıp, tatile gitti, diye yazmıştım, hatırlarsanız. Hatun kişi, “Okullar kapandı, benim tatilim başladı” deyip babasını koluna takıp Gümüşlük’ün yolunu tutmuştu. Ben de Cine5 ekranlarında hafta içi her gün yayınlanan “Anne Olunca Anladım” adlı TV programımın sezon finalini yapar yapmaz, onların yanına uçtum. Baktım, kuzumun keyfi yerinde, babasının da öyle... 8 günlük özlem herkese iyi gelmiş... Doğrusu, özellikle 3 yaşından sonra biz anneleri yanında olmadan da yavruların keyif içinde olabilmeleri çok çok önemli... Sanırım bunu biraz talep etmek, biraz izin vermek, biraz da zemin hazırlamak gerekiyor. Bu konuyu başka bir zaman ayrıntılı olarak açmak istiyorum; çünkü anneden ayrılabilmek ve babanın da en az anne kadar çocuğa bakım verebilmesi konusu ülkemizde başlı başına bir sorun...
Gümüşlük’te eski arkadaşlarıyla yeniden biraya gelip hasret gideren, geçen yaz besleyip baktığı yavru kedilerin kocaman olup kendisini tanımamasına alınan ve yine geçen yaz başladığı rüzgar sörfüne kaldığı yerden çok sevdiği Ferit Hoca’sıyla tam gaz devam eden Duru’nun keyfi yerinde idi yerinde olmasına ama, “LykiaWorld Ölüdeniz’deki Çocuk Festivali’ne katılmak ister misin?” diye sorunca da her şeyi unutuverdi.
GELENEKSEL ÇOCUK FESTİVALİ...
Aldığımız davet üzerine kalktık, Ölüdeniz’e geçtik... Geleneksel Çocuk Festivali”ni 6-11 Temmuz tarihleri arasında, dünyanın dört bir yanından tatile gelen çocuklarla birlikte büyük bir coşkuyla kutlanacaktı ve biz de en son 3 yıl önce katıldığımız bu Festival ortamını yeniden yaşayalım istedik... Türkiye’nin ilk ve tek, çocuklara özel festivali birbirinden değişik oyunlara ve eğlence dolu yarışma ve aktivitelere sahne oldu. Hem çocukların hem de ebeveynlerin ilgisini çeken etkinlikler arasında karizma basketbol şov, akrobat şov, hava oyunları şovu (maket uçaklar, yamaç paraşütü gösterileri vb.), maket uçak atölyesi ve uçurtma gibi aktiviteler vardı.
Festival’deki onca etkinlik bir yana, Duru bu yıl 8 yaşında olmasının getirdiği cesaretle, Çocuk Cenneti’ndeki bütün su kaydıraklarına adete saldırdı... Bakınca bile insanın içinin ürperdiği “zürafa kaydıraktan” bile onlarca defa kaydı (insanin içi kayanları seyrederken bile bir hoş oluyor)... Tabii, ben de kaydırakların etrafında dört dönmekten ya da karşısında pusu kurmaktan kendimi alamadım. Ölüdeniz’de geçirdiğimiz 2. günün sonunda, “Bana bu kadar adrenalin yeter, yarın Çocuk Cenneti’ne falan gitmeyelim, biraz da deniz kenarında takılalım” dedim. Hay demez olaydım... Benim gibi temkinli bir annenin kızı, deniz kenarında da “skyboat”ı keşfetti. Ve tatil maceralarına bir de “sky boat”ı ekledi...
SKY BOAT NE Mİ?..
Efendim, “skyboat” adlı etkinlik meğer LykiaWorld’de 5 yıldır falan varmış. Yamaç paraşatünün bir ön hazırlığı gibi de düşünebilirsiniz. Bir nevi planör’ün altına deniz botu monte edilmiş. Denizin ortasından “skyboat” denilen bu alet sizi alıyor ve gökyüzünde 10 dakika tur attıktan sonra, yine denizin ortasına konduruyor. Olay bu! Pilotun arkasına yalnızca 1 kişi binebildiğinden gökyüzüne yavru ile birlikte havalanma şansınız da yok! Yavru, can yeleğini giyip, havada pilotla birlikte taklıyor anlayacağınız... Valla ben denemedim, Duru da otobüse biner gibi bindi ve indi; en ufak bir heyecan belirtisi yoktu! “Güzeldi” dedi sadece... Pilotun söylediğine göre, çocuklar genelde korkmuyorlarmış... Malum korku da öğrenilen bir duygu... Ama, şimdiki çocuklar da pek cool canım... Bu cool çocuklar karşısında bu yaz ben de karar verdim, yamaç paraşütü yapacağım; ama sadece karar verdim, ne zaman yapacağımı Allah bilir...
Festival kapsamında, en beğendiğim etkinlik ise, “Çocukların Barış Bayrakları” oldu. 2006 yılından beri Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden 1000’e yakın çocuğun beyaz bezlere kendi dünyalarını ve barış dileklerini resim ve yazılarıyla aktardıkları “Çocukların Barış Bayrakları” adlı Proje’yi yan tarafta ayrıntılı olarak anlatıyorum...
