Seni hiç tanımasaydım, hiç hayatıma
girmeseydin ben hâlâ senindim, biliyor musun? Hep senin kuytunda, senin hayalinde, senin dizinin
dibinde... Seni hiç tanımasaydım, seni hayal ediyordum hâlâ...
Ama seni tanıdım, sonra da
biraz kendimi... Ne
mutlu...
***************
Hergözümü
kapattığımda sen vardın. İçimdeydin. Seni ben(!)den ayrı bir şey olarak düşünmekti, belki de seninle
ilgili en büyük yanılsamam. Biz birdik, her zaman... Seni tanımadığım zamanlarda bile...
Her
gözümü açtığımda da sen vardın. Dışımdaydın. Hep uzak, hep başka... Seni ben(!)le aynı şeymiş gibi
düşünmekti belki de en büyük yanılsamam. Biz hep ayrıydık, hep başka... Seni hiç tanımamıştım ki
zaten...
Birbirimizin olamamaktı işin sihri, senin olunca seni kaybettim. Benim olunca beni
kaybetmen gibiydi
aynen...
***************
Hemenşimdi
hayatınla ilgili bir hayal kur. Ve sonra bu hayalinle, hayatının şu anda olduğu noktadaki durumuna
bir bak. Gidişattan hoşnut musun, içine sindirerek mi yaşıyorsun hayatı, yoksa sinerek mi? Hayatın
sana yolundalık hissi mi veriyor, yoksa yolsuzluk mu? Şikayetçi misin hayatından veya hayatındaki
bazı şeylerden?
Biraz durmaya, kendine dışarıdan bakmaya çalış ve akışta kalmaya, kimseyi
yargılamamaya, herkesi ve her şeyi affetmeye, farkında olmaya, sahiplenmemeye, sahiplenilmemeye,
tarafsız olmaya niyet et...
Hayatın yolunda değil mi? Hemen yolunu değiştir...
