Ev kazaları açısından en tehlikeli yerlerden bir tanesi merdivenlerdir. 1995 yılında İngiltere’de yapılan çalışmalarda 2.5 milyon yaralanma ve 4 bin ölümün ev kazaları nedeniyle oluştuğu belirtilmektedir. Bu yaralanmaların 230 bin ve ölümlerin 497’i merdivenden düşme sonucu meydana gelmiştir. Evlerde özellikle mutfak ve banyo önemli iki mekandır. Çünkü tüm ev halkı tarafından kullanılır. Ayrıca, kazaların riski bu iki mekanda çok yüksektir. Mutfaklarda ocak yakınlarında ısıya dayanıklı tezgah kullanımı, çalışma alanında gölge düşürmeyecek şekilde aydınlatma sistemleri, fırınların duvara monte edilmişse mutfak tezgahıyla aynı seviyede olması sağlanmalıdır. Banyoda yerde kaymayan malzeme kullanılmalıdır. Yer döşemelerinde büyük siyah ve beyaz fayanslardan kaçınılmalıdır. Çünkü bu tip yer döşemesi derinlik algısı bozulmuş kişilerde problem yaratabilir.
EV KAZALARINA EN ÇOK NEDEN OLAN ARAÇLAR:
1- Dönen motorlu araçlar.
2- Isıtıcılar.
3- Kurutucular.
4- Çim kesme araçları.
5- Ocaklar.
6- Cam kapılar.
7- Elektrik panoları.
8- Kablolar.
EVDE TEHLİKE YARATABİLECEK BÖLGELERLE İLGİLİ ÖNERİLER:
- Ocağın yeri: Ocağın kapının yakınında ya da pencere yakınında olmaması gerekir.
- Kapılar: Mutfak kapısının trafiği en aza indirecek biçimde yerleşmiş olması gerekir. Bütün kapı ve dolap kapakları çarpmaları önleyebilecek şekilde yapılmalıdır.
- Oyun alanı: Çocukların oyun alanları mutfaktan görülebilecek biçimde düzenlenmelidir.
- Döşeme yüzeyi: Döşeme yüzeyinin ıslak koşullarda kaymayacak biçimde olması sağlanmalıdır.
- Elektrik donanımı: Düğme ve pirizler güvenlik kurallarına uygun olmalıdır.
- Yakıt depolama ve çöp tenekesi: Yakıt bidonları ve çöp tenekeleri örtülü ve iyice kapatılmış olmalıdır.
- Atölye: Atölyeler ve bahçe barakalarının kapılarının kilitlenebilir özellikte olması gerekir.
- Çocuk oyun alanları: Çocukların güvenli olarak bırakılabilecekleri, çevrelenmiş oyun alanları bulunmalıdır.
- Su: Su tanklarının ve fıçıların ağızları sıkı ve güvenli olarak kapatılabilmelidir.
- Ecza dolabı: Ecza dolapları çocukların ulaşamayacağı yükseklikte ve kilitli olmalıdır.
- Dolaşım:
a) Trabzanlar: Merdivenlerin en azından bir tarafında sürekli trabzan bulunmalıdır. Parmaklıklar arasında 90 mm’den geniş aralıklar engellenmelidir.
b) Tek basamaklar: Tek basamaklar engellenmelidir. Eğer kaçınılmazsa, renk farkıyla fark edilmesi sağlanmalıdır.
c) Eşikler: İç kapıların eşikleri takılmayı önleyecek yükseklikte olmalıdır.
d) Döner veya iki yöne açılan kapılar: Döner kapılar da parmakların sıkışmasını engelleyecek şekilde yapılmalıdır. İki yöne açılan kapılar ise karşı yönden gelen kişinin görülmesini sağlayacak şekilde tasarlanmalıdır.
e) Camlı kapılar: Bütünüyle camlı kapılar veya paneller buzlu cam veya koruma kuşakları ile görünür hale getirmelidir. Kullanılan cam aynı zamanda çarpmalara dayanıklı olmalıdır.
f) Açık merdiven boşluğu: Bu tür mimari yaklaşımlardan kaçınılmalıdır. Eğer mümkün değil ise tırmanmayı engelleyecek şekilde korkuluklar konmalıdır.
- Balkonlar: Balkon parmaklıkları tırmanmaya engel ve yeterli sağlamlıkta ve kalın olmalıdır. Direklerin arası çocukları ayak ya da başlarının sıkışmasına imkan verecek genişlikte olmamalıdır.
- Çit ve kapılar: Çit ve kapılar küçük çocukların açmasını ve tırmanmasını önleyecek şekilde yapılmalıdır. Çok alçak çitlerin kolayca görülebilecek biçimde tasarlanması gerekir.
- Zemin: Döşemelerin kaygan olmayan özellikte olmasına özen gösterilmelidir.
ERGONOMİK YETERSİZLİK KAZA NEDENİ
Yapılan çalışmalar göstermektedir ki birçok çocuk kazalarında ergonomik yetersizliklerin önemli bir rolü vardır. Ancak çoğu çocuk kazası bu açıdan ciddi bir değerlendirmeye alınmamakta, ayrıntılı bir kaza analizi yapılmamaktadır. Günümüzde bu tip kaza analizleri önemli ergonomik çalışmalar arasındadır.
İLK 5 YAŞ ÇOK RİSKLİ! ABD’de bir çalışmada telefonla yardım için bildirilen 86 zehirlenme olayı üzerine bir araştırma yapıldı. Kazaya uğrayan çocuğa ürün, çevre ve iş açısından değerlendirme yapıldı. Kurmanların hepsi 5 yaşın altında bulunmuş ve şu ip uçlarına ulaşıldı. 1- Vakaların yüzde 79’unda anne-baba ve çocuk ayrı odalardayken kaza oluşmuş. 2- Vakaların yüzde 93’ünde kaza, çocuğun kendi evinde meydana gelmiş. 3- Vakaların yüzde 89’unda çocuklar, yakından ilgilenilmeye gerek duyulmayan TV izleme gibi bir etkinlik içindedir. 4- Vakaların yüzde 36’sında çocuk anne-baba farkına varmadan oda değiştirmiştir. 5- Vakaların yüzde 87’sinde anne-baba rutin bir işle uğraşmaktadır. 6- Vakaların yüzde 59’unda zehirlenmeye yol açan madde kullanılmakta veya açıkta bırakılmış durumdadır. Vakaların yüzde 28’inde normal yerindedir. 7- Vakaların yüzde 31’inde çocuğun maddeye ulaşmasını engelleyen bir engel yoktur. Yüzde 36’sında tek engel masa veya tezgah yüksekliğidir. Vakaların yüzde 57’sinde madde güvenli kapaklı kapların içindedir. (Tüketici güvenlik kurulu 5 yaş altındaki çocukların yüzde 85’inin kapağı 5 dakika açamaması gerektiğini, yine de yüzde 80’inde ise uygun açma tekniğinin gösterilmesine rağmen 10 dakika içerisinde kapağı açamaması gerektiği koyu olarak belirtilmektedir.) Hiçbir güvenlik önlemi anne-baba dikkatini tam olarak alamasa da düşme, çarpma, takılma, sıkışma kazalarında ergonomik yetersizlikler büyük önem kazanmaktadır. Oyun çocuk kişiliğinin gelişmesinde önemlidir. Çocuğun çevreye olan uyumu oyunla gerçekleşir. Oyunun yerleri çeşitli şekillerde biçimlenebilir ve değişiklikler olmalıdır. Bu yerler çocuğun gereksinimlerine göre ayarlanmalıdır. |
Oyun alanlarının trafik emniyetli, dumansız, yeteri kadar güneşli, su seviyesinin yüksek olmadığı alanlarda yapılması gerekir. Yerleşim yerlerindeki oyun alanları, konut ve diğer mahallelerle bağlantılı olmalı, çevreye göre değil, ulaşım sistemine göre planlanmalıdır. Cadde, taşıt, park yeri, tren yolu, devlet su kanalları gibi tehlikeli bölgelerin yakınında oyun yerlerinin çevresi en az 1 metre yükseklikte çit duvarla örtülmelidir.
KREŞLER Kreşlerin bulundukları yerler: Konutlara yakın ve trafikten uzak olmalıdır. Kreşlerde her bir çocuk için 2-3 m2 alan tasarlanmalıdır. Emme, emekleme çağında ve yürümeye başlayan çocuklara özel alanlar tasarlanmalıdır. Kundaklama masası, emekleme kasası, dolaplar, oyuncak rafları, çocuk masaları, çocuk sandalyeleri için alanlar ayrılmalı, bunlar çocuğun büyüme ve gelişme devrine göre çocukları kısıtlamayacak ve gelişmelerini olumsuz etkilemeyecek şekilde tasarlanmalıdır. Ana okullarında her bir çocuk için yaklaşık 1.5-3 m2 alan gereklidir. Her bir oda da 11 çocuk için planlanmalıdır. Dolaplar, oyuncak rafları, çocuk masaları ve sandalyeler, yazı tahtası ayrı bir alana konmalıdır. |
|